Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 53

MORGUNN
Þegar ég var kominn efst upp varð ég gagntekinn lotningu. Hér
var feguiðin líka ótrúleg. Kvistóttar eikumar stóðu með sextán metra
millibili og breiðar krónumar náðu alveg saman efst og mynduðu
hvelfmgu. A jörðinni uxu hitabeltisplöntur með miklum blöðum og
vom allt upp í eins og hálfs metra háar og laufblöðin vom tuttugu og
fimm sentímetra breið. Inn á milli þessara plantna uxu stórir burknar
og mnnar þaktir hvítum blómum. Ég fann mér þurran stað og settist.
Ég fann rakalyktina af laufblöðunum og ilminn af blómunum.
Ég opnaði möppuna og fletti til að byrja að lesa þýðinguna.
Stuttur inngangur útskýrði að þriðja innsýnin færði okkur
gjörbreyttan skilning á hinum efnislega alheimi.
Þar stóð nákvæmlega það sama og Sara hafði sagt mér.
Einhvem tíma nálægt lokum annars árþúsundsins er spáð að
mennimir uppgötvi nýja orku sem myndar gmnninn að öllum
hlutum og geislar út ffá þeim, þar á meðal okkur sjálfum.
Ég velti vöngum yfir þessari hugmynd stundarkom, las svo
dálítið sem heillaði mig: I handritinu stóð að mannleg skynjun á
þessari orku byrjaði með aukinni næmni á fegurð. Þegar ég
hugleiddi þetta heyrði ég að einhver gekk efitir stígnum fyrir neðan.
Ég sá Söm einmitt á sama andartaki og hún leit upp á hæðina og
kom auga á mig.
„Þetta er frábær staður,“ sagði hún þegar hún kom til mín.
„Ertu búinn að lesa um fegurðarskynjunina?“
, Já,“ sagði ég. „En ég veit ekki alveg hvað það þýðir.“
„Þegar lengra er komið í handritinu,“ sagði hún, „er farið
nákvæmar í það, en ég skal útskýra í stuttu máli. Skynjun á fegurð
er eins konar loftvog sem segir okkur hve nálægt því við emm að
skynja orkuna. Þetta er augljóst vegna þess að þegar þú ert farinn
að taka eftir þessari orku áttarðu þig á því að hún er sama eðlis og
fegurð.“
„Þú talar eins og þú sjáir hana,“ sagði ég.
Hún leit á mig án þess að vera hið minnsta vandræðaleg. ,Já,
ég sé hana en fyrst þróaði ég með mér dýpra fegurðarskyn.“
„En hvemig er það hægt? Er ekki fegurðin afstæð?“
51