Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 68

MORGUNN
ég liti framar svo á að skógur væri aðeins það sem augun nema.
Ég leit á Phil. „Sestu og sendu orku á kærleikstréð,“ sagði
ég. „Mig langar að bera saman.“
Það kom á Phil. „Ég get ekki gert það,“ sagði hann. „Ég
veit ekki hvers vegna.“
Ég leit á Söm.
„Sumir geta það og aðrir ekki,“ sagði hún. „Yið vitum ekki
af hverju. Marjorie þarf að prófa útskriftamemendur sína til að
sjá hverjir geta gert það. Nokkrir sálfræðingar em að reyna að
tengja þennan hæftleika persónueinkennum en enn sem komið
er veit enginn neitt.“
„Leyfðu mér að reyna,“ sagði ég.
, Já, gjörðu svo vel,“ svaraði Sara.
Ég settist fyrir framan plöntuna. Sara og Phil stóðu hægra
megin við mig.
,Jæja, hvemig á ég að byrja?“
„Beindu athyglinni að plöntunni eins og þú ætlir að belgja
hana út með orku þinni,“ sagði Sara.
Ég horfði á plöntuna og ímyndaði mér hana bólgna upp af
orku, eftir nokkrar mínútur leit ég á hin tvö.
„Því miður,“ sagði Sara og gretti sig. „Þú ert bersýnilega
ekki einn af fáum útvöldum.“
Ég fékk hæðnisglott frá Phil.
Reiðilegar raddir frá stígnum fyrir neðan okkur frufluðu
samræðumar. Inn á milli trjánna sáum við hóp manna fara
framhjá og tala reiðilega.
„Hvaða fólk er þetta?“ spurði Phil og leit á Söm.
„Ég veit það ekki,“ sagði hún. „Fleiri sem em ósáttir við
það sem við emm að gera, býst ég við.“
Ég leit aftur á skóginn í kringum okkur. Allt var aftur orðið
venjulegt.
„Heyriði, ég sé ekki lengur orkusviðið!"
„Sumt skellir manni beint niður á jörðina aftur, ekki satt?“
sagði Sara.
Phil brosti og klappaði mér á öxlina. „Þú getur alltaf gert
66