Útvarpstíðindi - 21.10.1940, Side 5
. . . ætlum að reyna að hafa dagskrána skemmti-
lega í vetur, svo að unga fólkið uni heima —
— Hvaða breytingar eru væntan-
legar á þeirri vetrardagskrá, sem
nú er að hefjast — borið saman við
það, sem var s.l. vetur?
— Ekki hafa enn verið teknar
ákvarðanir um verulegar breyting-
ar, en mikið hefur verið um það
rætt að þörf væri á að gera dag-
skrána sem f jölbreyttasta og
skemmtilegasta, ekki sízt með hlið-
sjón af því ,,ástandi“, sem nú er
hér í landinu — og sem mun gera
það að verkum, að minna verður um
almennar skemmtanir í vetur og
fólk því venju fremur halda sig
heima við. — Og útvarpsráðinu er
ljóst, að það væri æskilegt, að dag-
skrá útvarpsins gæti að einhverju
leyti bætt fólki upp þessa lífsvenju-
breytingu — og með því stuðlað
að því, að einkum unga fólkið yrði
heimakærara en verið hefur.
—Hafið þið nokkuð sérstakt í
hyggju til að ná þessum tilgangi?
— Ég held, að of snemmt sé að
ræða það í einstökum atriðum. Þó
mætti nefna, að meira mun verða
af einrödduðum söng en hingað til.
í sérstökum söngtímum, sem við
höfum nefnt: ,,Takið undir“, er ætl-
azt til þess, að fólk almennt syngi
með útvarpinu — og verða lögin
valin í samræmi við það. I sænsk-
um útvarpstíðindum, sem bárust
hingað í gær, var ávarp frá sænska
útvarpinu til þjóðarinnar um þad
að nota söngtíma útvarpsins vel og
taka undir með útvarpinu og syngja
sig frá dapurleika þeirra tíma, sem
við lifum á. Er það all athyglisvert,
að þannig skuli hið sama koma fram
í þessum tveim löndum samtímis,
án þess að samband sé á millj. Þess-
ÚTVARPSTÍÐINDI
segir formaður útvarpsráðs.
ir söngtímar í Ríkisútvarpinu munu
hefjast á miðvikud. 23. okt. undir
stjórn Páls ísólfssonar. (Smbr. um-
sögn P. í. á öðrum stað.)
Að öðru leyti sé ég ekki ástæðu
til að ræða nánar einstaka liði. Um
dagskrá útvarpsins fer vitanlega á
hverjum tíma eftir því, hvernig það
fólk, sem fram kemur í útvarpinu,
leysir störf sín af hendi, og því er
ekki að neita, að í þessu efni er mik-
ill skortur á hæfu fólki og kemur
þar vitanlega til greina fámenni
okkar. T. d. eru allt of fáir menn
hér, sem eru góðir upplesarar eða
flytja erindi svo, að boðlegt megi
teljast. Við höfum allt of fáa ein-
söngvara, sem eiga nokkrum veru-
legum vinsældum að fagna hjá al-
menningi. Okkur skortir rithöfunda,
sem hafa lag á að semja gamansöm
og létt leikrit við hæfi útvarpsins.
Margir finna hjá sér köllun til að
fást við leikritagerð í þessu skyni,
en sá útvaldi virðist enn ekki hafa
verið meðal þeirra.
— Hvað er um útvarpssöguna að
segja?
— Það hefur komið til orða
að hafa útvarpssöguna oftar í
viku en verið hefur — jafnvel
á hverjum degi, en þá ekki nema
15 mínútur í senn. En um þetta hef-
ur enn ekki reynzt unnt að taka
fullnaðarákvörðun.
— Hvað um daginn og veginn?
— Fjórir til fimm menn munu
skipta þeim þætti á milli sín fyrst
um sinn, þ. á m. Sig. Einarsson dó-
sent, Valtýr Stefánsson ritstjóri,
Pálmi Hannesson rektor og Árni
Jónsson frá Múla.
5