Útvarpstíðindi - 11.11.1940, Qupperneq 7

Jón Sigurðsson,
skrifstofustj. Alþingis.
Hjörvar les frásagnir eftir breið-
firzkan hákarlaformann, Hermann
Jónsson að nafni (sjá forsíðumynd).
H. J. var á sinni tíð kappi mikill til
sjósóknar, en auk þess er hann
fræðagrúskari, sem hefur skrifað
niður ósköpin öll af ýmis konar
fróðleik bæði um samtíð sína og frá
eldri tímum. ,
Jón Sigurðsson les úr hinni nýju
outui j.j.cti-yuuun (uucon uunvuvca )•
bók Davíðs frá Fagraskógi, sem
fjallar um ævi vinar vors, Sölva
Heígasonar. Mörgum leikur nú mik-
il forvitni á að lesa þessa bók, því,
að báðir eru áður frægir: höfundur
sögunnar og söguhetjan. Hér birt-
ist mynd af Sölva, sem hann hefur
sjálfur gert. Á myndinni baðar hann
í rósum, gagnstætt því, sem tíðast
var í lífi hans. En Sölvi unni blóm-
unum og var sérstakur snillingur í
að mála þau, eins og myndin ber
með sér, enda kallaði hann sig ,,mál-
arameistara mestan í heimi, skáld,
stórspeking", og reit þessi orð á
vinnuborð sitt. Annars eru í þessari
mynd fágætar andstæður snilli og
getuleysis í dráttlist Blómaflúrið
ofan til á myndinni minnir á hin
frægu kínversku listaverk frá 14.
öld, en sumt í myndinni af Sölva
sjálfum minnir á handbragð skóla-
barna. Þannig var Sölvi, og allt
líf hans: Sambland óvenjulegrar
snilli og barnalegs klaufaskapar í
listinni þeirri að lifa.
Á fimmtudaginn flytur Gunnar
Gunnar M. Magnúss, rithöf.
ÚTVARPSTÍÐINDI
55