Útvarpstíðindi - 09.12.1940, Qupperneq 14

því einu, sem hljóðnemi og viðtæki skila til
áheyrendanna. A efra sviðinu virtist röddin
stundum ofreynd, svo að vart varð við tón-
hæðarskekkju, en túlkunin var gjörhugsuð
og stílhrein — og er það meira, en segja
mætti um margan vinsælan „óperutenór“.
Lagið „Auf dem See“ (Á vatninu) eftir
Brahms hefði þó mátt syngja hraöar. Skiln-
ingsdýpt söngkonunnar þótti ekki sízt koma
fram í hinum fíngerðu tón-málverkum v.
Urbantsehitschs, er ætti að endurtaka eða
öllu heldur að gefa út, áður en langt
líður. — Loks verður að getá, þess, að
hinn prýðilegi undirleikur Dr. Urbant-
schitschs kom ekki alltaf að fullum notum,
þar sem bassinn eða neðra svið píanósins
heyrðist illa eða ógreinilega. Mun þetta
fyrirbrigði ekki eins dæmi við flutning mús-
ikefnis í útvairpi, og þykir því rótt að benda
hér ó, liversu nauðsynlegt er að endurprófa
og bæta hljóðnæmisskilyrðin í „baðstofu“
Utvarpsins eins gaumgæfilega og unnt er.
Þriðjudaginn þann 3. desember, lék Tríó
Tónlistarskólans eða þeir Bjöi-n Ólafsson,
Dr. Edelstein og Árni Kristjánsson hið nafn-
fræga ,,Geistertrio“ eðal „vofutríó“ Bcet-
hovens.
Nafn þetta á reyndar einungis við mið-
kafla verksins, en hin sérkennilega hrynj-
andi hans og litbrigði koma enn í dag „flatt
upp á mann“, þegar hlustað er á hann í fyrsta
sinn. Er það ef til vill álitamál, hvort hi’að-
inn hafi'verið réttur við flutning þessa þátt-
ar, en undimtuðum fannst hann full-lítill:
Hin furðulega tíbrá tóna, og hljóma, sem
birtist í honum, virtist missa af sam-
felldni sinni og markvissu, þrátt fyrir all-
an innileik túlkunarinnar. Af hinum 2 gust-
mikiu þáttum, sem halda draumóravef mið-
ka.flans gætilega í sterkum viðjum hins klass-
iska jafnvægis, lék Tríó Tónlistarskólans.
einkum hinn fyrra svo glæsilega, að fullkom-
ið mátti heita. Væri hégómlcgt að deila um
það, hvað hefði skarað hér mest fram úr:
þróttur og fjör Björas, hin silfurmeitlaða'
laglínugreining Árna eða hinn ósvikni og al-
gjörlega óvæmni söngblær hnéfiðlunnar í
höndum Dr. Edelsteins. Þökk fyrir kvöldið!
R. Á.
Thorolf Smith flutti kaflann „Minnis-
verð tíðindi" þ. 28. f. m. Erindi hans virtist
mér vel samið, málsmeðferð sanngjörn
og skýr framsetning. Bar erindið vott um
góða greind höfundar. En flutningurinn vaa-
ekki vel góSur. Það var dálítið áberandi, að
erindiS var lesið, en sem kunnugt er, þarf
flutningur í útvarp að vera þannig, að á-
heyrandanum finnist efnið „mælt af munni
fram“. Svo er eitthvað grófgert við rödd Th.
S„ sem veldur því, aS hún er ekki viðfelldin
í útvarpi, a. m. k. ekki eins og hún kom
fram í þetta skipti.
LeikritiS ,,Landafrœði og ást“, var flutt
30. nóv. Þetta er skemmtilegt leikrit, sér-
lega vel byggt og gefur því leikendum gott
tækifæri til að sýna hæfileika sína. Yf-
irleitt virtist mér það sæmilega flutt, en
tveir af leikendunum þóttu mér fara miklu
bezt meö hlutverk sín. Annar var Brynjólf-
ur Jóhannesson og undraði mig það ekki,
Hitt.var ung stúlka, sem ég hef ekki heyrt
getið í sambandi við leiklist áður. I-Iún lék
lilutverk Helgu og heitir Helga Valtýsdóttir
(dóttir V. Stefánssonar ritstjóra). Eg tel,
að hún hafi farið svo að segjq óaðfinnan-
lega með hlutverk sitt, og er það mikið sagt.
Hún virtist skilja hlutverk sitt til hlítar og
segja hverja setningu með réttum raddblæ
og áherzlum. Eg tel og alveg sérstaklega
virðingarvert við han.-y, að hún var alveg
laus við hinn lciðinlega ,,leikhústón“, sem
óprýöir flutning svo margra hér, jafnvel
sumra okkár beztu leikenda. Eg vil óska ung-
frú Ilelgu til hamingju mcð þessa ágætu
byrjun — og vona, að ef hún framvegis
leggur sig fram um aö gera eins vel eða
betur, þá megi brátt bjóða hana velkomna í
liinn allt of fámenna hóp góðra íslenzkral
leikara. — Hún liefur notið tilsagnar frú
Soffíu Guðlaugsdóttur, sem gefur henni góö-
an vitnisburð um ástundun og ótvíræða
hæfileika.
Ungfrú Krislín Sigurffardóttir las þ. 4.
des. kvæði eftir Davíð Stefánsson. Kristín
virðist þegar liafa tileinkaS sér nokkra kunn-
áttu í upplestri. Það sýndi hún með tveim
síðustu kvæðunum, sem hún las. Aftur mis-
tókst henni viö fyrsta kvæðið (Hallfreö).
Hún las það of blæbrigðalaust og kuldalega.
126
ÚTVARPSTÍÐINDI