Nýja konan - 01.11.1935, Blaðsíða 4

4
INýja konan
Henry Barbnsse.
30. ágúst kl. 8,55 að morgni
dó friðarvinurinn mikli Henry
Barbusse í Moskva. Banamein
hans var lungnabólga. Henry
Barbusse var heimsfrægtíranskt
skáld (fæddur 1873). Hann rit-
aði fjölda bóka. Frægastur er
hann ef til vill fyrir bækur
sínar um stríðið, einkum »Eld-
ur«, sem kom út 191b.
Barbusse tók sjállfur þátt í
síðustu heimsstyrjöld, sem sjálf-
boðaliði. Fékk hann þá sár, er
hann beið aldrei bætur af.
Varð hann fyrir gaseitrun, sem
eyddi mestu af lungum lians.
Henry Barbusse hefir staðið
fyrir og verið lífið og sálin í
fjölmörgum alheimsfélögum og
nefndum, sem baft bafa að
markmiði að berjast fyrir heims-
friði, lyrir menningu og frelsi
mannkynsins. Hann var for-
mað ur baráttunefndarinnar gegn
stríði og fasisma. Og hefir set-
ið ótal ráðstefnur friðarvina.
Að heimsþingi kvenna 1934
gegn stríði og fasisma var hann
aðal hvatamaður og tók öflug-
an þátt í því.
Bað var hugsjón liins mikla
manns að sameina ekki aðeins
unna frelsi og menningu, að
liggja ekki á liði sínu, en skipa
sér nú þegar í samfylkingar-
baráttu verkalýðsins móti öllu
fasistisku ofbeldi og fyrir sigri
sosialismans á Islandi.
Hvar er ViIIi?
(Saga).
Þýzka mótorskipið »Alpha«
skreið inn á höfnina. Haka-
krossinn blakti (rekjulega í
framstafninum, og fólk, sem
af tilviljun var statt þar, glápti
á þessa dulu og sagði: »Ein-
mitt það! þetta er þá hakakross-
fáninn«, Jiað var nefnilega í
fyrgta skifti sem blóðfáni Hitl-
ers sást í þessum bæ.
Skipshöfnin bindur skipið
og Villi, gamall vinur okkar
frá fyrri heiinsóknum »Alpha«
verkalýð alls heimsins heldur
allar millistéttir og mentamenn,
livern Jiann, sem væri móti
afturhaldi en ynni frelsi og
friði. Hann var einn þeirra
sem börðust fyrir Jjjóðfvlking-
unni 1 Frakklandi og einn af
leiðtogum og aðalræðumönn-
um Jjjóðfylkingarkröfugöng-
unnar 14. júlí 1935, sem er
stærzta kröfuganga í Frakk-
landi síðan í byltingunni 1871.
Henry Barbusse hafði tekið
miklu ástfóstri við Sovét-Rúss-
land, dáðist að liinni sósíalist-
isku uppbyggin^u Jjar og varði
Sovét-Rússland í ræðu og riti.
Síðasta bók bans var um binn
mikla foringja alheimsverka-
lýðsins, Stalin.
Eins og allra bestu skáld
nútímans hallaðist bugur Henry
Barbusse til kommúnismans.
Síðustu ár æfi sinnar var hann
flokksbundinn kommúnisti.
Barbusse var sístarfandi allt
fram í andlátið. Síðasta liugs-
un hans og orð hnigu að Jjví
að sameina alla krafta gegn
núverandi styrjöld sem hleypt
getur öllu í bál og brand. Dauð-
astunur hans voru hróp til
verkalýðs, millistétta og mann-
vina í öllum heiminum, um
að sameinast í eina alheims
fylkingu fyrir frelsi mannkyns-
ins.
hefir Jjað verk með böndum
að taka hakakrossinn niður.
Nokkrir unglingar brópa að
hann skuli kasta fánanum í
sjóinn. en Villi skilur |já svo
vel og brosir aðeins til Jjeirra.
Hann er sjálfur meðlimur í
hinni leynilegu verklýðshreyf-
ingu Þýzkalands. Villi brosir og
kreppir bnefana til» RotFront«
kveðju, en aðeins eitt augna-
blik, svo fer hann að losa fán-
ann af snúrunni.
Okkur, sem hann heilsaði lang-
aði til að lirójja «Rot Front»
á móti, en við vissum livaða
aíleiðingar það myndi liafa.
Seinna um kvöldið fær Villi
landgönguleyfi, og við röltum
áfram meðan hann segir frá.
Orðin fossa af vörum lians, og
við eigum fullt í fangi að fylgj-
ast með. Hver sagan rekur
aðra, og Jjað koma kvaladrætt-
ir í andlitið, Jjegar liann segir
frá Jjeim hörmungum sem fé-
lagar hans verða að þola. Hann
segir frá baráttunni til að finna
nýjar starfsaðlerðir og að heima
bjá honum liefir æskulýðshreif-
ingin Jjrisvar sinnum mist alla
forystu, og að allir sitja í fanga-
búðum, af Jjví Jjeir störfuðu
ekki á réttan liátt.
En »Alpha« verður að fara
og með lienni Villi. Hann kom
oft eftir þetta, og alltaf mætti
bann okkur brosandi með linef-
ann krepptan til kveðju. Allt-
af liafði hann nýjar sögur, og
- bann ljómaði allur al' ákefð
þegar við af og til liöfðum
leynileg þýzk blöð að gefa hon-
um.
Það líður nokkur tími, og
dag nokkurn segir einn af fé-
lögunum að »Alpba« sé komin.
Við göngum fram á liafnar-
bakkann og sjáum strax mann
um borð og spýrjum liann eftir
Villa. Þjóðverjinn yptir öxlum
og segir að Villi sé ekki lengur
með (horfinn) »Verschwunden«
segir hann og það liggur þungi
í orðinu.