Nýja konan - 01.11.1935, Síða 9

Mýja konan
9
Kaíli úr bréfi frá hjúkruuarkonu
í Abessiuíu.
Betsaida spítalanum
Addis Abel*a, apríl 1935
Eftir nokkra yndislega og
sólríka mánuði cr himininn
nú að þekjast skýjum. — Það
er »litli regntíminn-, sem er í
aðsigi hérna í Addis Abeba. 14
daga regnið, sem við nú eig-
urn von á kemur sér sannar-
lega vel, því hérna er ákaflega
þurt, brunnarnir eru að þorna
upp.
Frá búsunum umhverfis Bets-
aidaspítalann bljómar »nagarit«
bátíðatrumban. Tam-tam tón-
arnir, slegnir hratt og í sífellu
tilkynna brúðkaupsgleði.
Því nú er giftingartíminn,
rétt áður en hin Ianga 40 daga
fasta Jbyrjar. I 3 daga og 3 næt-
ur verður að berja brúðkaups-
bumJmna svolijónabandið verði
ekki ógæfusamt.
Að kveldi þriðja dags ríða
brúður og brúðgumi úr föður-
garði á skrautbúnum múlösn-
um á leið til nýja beimilisins.
Brúðurin er lijúpuð svörtum
silkikappa og andlitið hulið
slæðu. í fylgd með lienni er
fóstra hennar gamla, þjónar og
þrælar er bera matvörur og
drykkjarföng í körfum og
krukkum á hrafnsvörtum lokk-
unum. í lylgd með brúðgum-
anum eru æskuvinir lians og
þjónar þeirra, sem dansa gleði-
dansa á leiðinni. En konurnar
syngja með skærri röddu gleði-
sönginn: »ELLELLELLELL«.
Það finnst fljótlega á fólk-
inu okkar liérna á spítalanum
að það er brúðkaupsveizla í
nágrenninu. — í frístundunum
sem þeir sjá um að afla sér
laumast þeir yfir í veizlufögn-
uðinn að fá sér »thalla«krús
(beimabruggað öl) og »thedy«
glas (bunangsmjöður), á eftir
verða þeir annaðbvort allt of
glaðir og báværir eða syljaðir
og þunglamalegir.
Mér til mikillar sorgar befi
ég tapað bjálparmanni mínurn
á skurðstofunni, sem bétPaulos.
Hann var langur, ótrúlega ein-
faldur, en duglegur Abessiníu-
maður.
Ég gat látið bann sjá um
alla sóttbreinsun, bann sat með
úrið 1 hendinni og gætti ná-
kvæmlega að því að gera allt
eins og ég bal’ði sett lionum
fyrir.
Dálítið greindari bjálpar-
sveinn af þessari aðlaðandi þjóð
hefði nú ekki liikað við að
laumast burt strax og liann
vissi að enginn sá til hans til
að spjalla við félaga sína og
látið breinsunarvélina eða prím-
usinn fara veg allrar veraldar.
Eg liefi fengið nýjan bjálp-
arsvein á skurðstofuna og liann
er alveg að gera mig gráliærða.
Hann heldur að prímusinn sé
vilt naut og hreinsunarvélin
heldur liann að sé viltur fíll
sem lianu verður að temja.
Prímusinn springur. Sótið
hvirflast eins og kolsvart ský
um livíta skurðarstofuna okk-
ar. — Yillidýratemjarinn l'ær
utanundir og hverfur út í busk-
ann. — Og ég verð að byrja
á nýjan leik með allt saman.
Já, bér er margt, sem mætti
finna að, en yfirleitt líður
manni ágætlega hérna.
Fólkið er aðlaðandi. Sólin
skín, og eilíft sumarið verður
aldrei tilbreytingalaust.
Lauslega þýtt úr »Ti(lskrift for Syge-
pleje«.
Y örultækkunin.
Um leið og fréttist að stríð-
ið væri byrjað, hækkuðu kaup-
mennirnir strax allar eða flest
allar nauðsynjavörur. Allir vita
að óþarfi var að liækka þær
vörur, sem þegar voru inn-
keyptar áður en bækkun fór
fram erlendis, svo bér var tæki-
færi fyrir ríkistjórnina að taka
í taumana.
En það bólaði ekki á benn-
ar verkum, þar, okkur til hags-
bóta frekar en vant er.
Hveiti hefur hækkað um 10
aura kg., sömuleiðis liaframjöl
og brísgrjón. Sykur um 5 aura
kg. Allt þvottaefni liefir stór-
liækkað.
Einnig liafa kolin hækkað
að miklum mun, um 4 kr.
tonnið (ef keypt er bálft tonn
í einu). En nú er það svo, að
verkal'ólk, yfirleitt, getur ekki
keypt nema lítið í einu og þá
er hækkunin miklu meiri.
Síðustu dagana bafa brauðin
hér í Reykjavík stórliækkað
nema í Alþýðubrauðgerðinni
og Kaupl'élagi Reykjavíkur.
Það er því sjálfsögð krafa
allrar alþýðu, að fá kaup sitt
liœkkað, jafnframt því, sem
allar nauðsynjar eru haikkaðar,
afkoma bins vinnandi fólks er
nógu slæm samt.
Sömuleiðis verðum við að
krefjast þess, að fátækrastyrk-
urinn verði tafarlaust hækkað-
ur. Yið verðum að koma vald-
höfunum í skilning um það,
að minna fæst íyrir þennan
sultarskamt sem þeir útbluta