Útvarpstíðindi - 03.02.1941, Side 2

Margir þeir, sem sú list er lagin, gera
sér leik að því, að herma eftir Jónasi
Jónssyni frá Hriflu. En enginn mun gera
það af slíkri list sem vinur hans, Páll
ísólfsson. Páll er heldur illa ræmdur í
kunningjahóp fyrir glettur sínar, því að
hann er slík hermikráka, að fágætt er,
og svo er hann háðfugl í þokkabót.
Sú saga er sögð, að Jónas Jónsson hafi
einhvern tíma hringt heim til Páls, en
hann var ekki heima og kom kona hans
í símann. Eftir nokkurt samtal segir hún
vafningalaust. „Vertu ekki að þessu, Páll.
Heldurðu að ég þekki þig ekki!“ þessi
saga er ekki sönn. — En hitt er satt,
að Jónas hringdi til Páls og kona hans
kom í símann, en Jónas sagði þá til sín
með þessum orðum: „þetta er nú Jónas
Jónsson, en ekki maðurinn yðar!“
En nú fyrir skömmu gerðist þessi saga
(og hún er sönn): Jónas Jónsson hringdi
til Ólafs Thors einhverra erinda, en Ólafi
mun ekki hafa þótt grunlaust um sam-
talið, en lætur þó svo vera góða stund.
En loks kveður hann þó upp úr og segir:
„Segðu mér, Jónas, ert það þú sjálfur eða
er ég að tala við helv.... hann Pál ís-
ólfsson?"
Óheppilegar geta þær stundum verið
prentvillumar. Einhverju sinni, er verið
var að setja dagskrá í Útv.t., var einn
dagskrárliðurinn svohljóðandi í fyrstu
próförk: „Kl. 20.50: Leirskáldakvöld". —
Til allrar hamingju var próarkalesturinn
í betra lagi í það sinnið, svo að þetta var
leiðrétt. „Ljóðskáldakvöld" átti það að
vera samkvæmt handriti Helga Hjörvars.
Annars hefði vel getað skeð, að skáldin
hefðu móðgazt.
Jón Auðuns og Jón Thoroddsen buðu
sig báðir fram í Hallgrímsprestakalli. í
tilefni af því er haft eftir séra Bjarna:
„þeir væru góðir saman. Annar vekur
upp drauga, en hinn skrifar um þá“.
OTVARPSTlÐINDI
koma út vlkulega atS vetrinum, 28 tölubl.
16 blaösItSur hvert. 3. árgangur kostar
kr. 7.50 til áskrifenda og greiöist fyrlr-
fram. í lausasölu kostar heftiö 35 aura.
Ritstjöri og ábyrgðarmaöur:
KRISTJÁN FRIÐRIKSSON
Bergstaðastr. 48. - Sími 4937
Afgr. I Austurstr. 12. - Siml 6046
íltgcfandR H/f. Hlustnndlnn.
Í8afoldarprentsmiöja h/f.
Unga frúin: Sigurður, Sigurður, viS er-
ura ekki búin aS vera gift nema sex daga,
og þú ert hættur aS elska mig.
SigurSur: HvaSa vitleysa, GuSrún. Manstu
ekki, aS sjálfur skaparinn hvíldist á sjöunda
degi.
Berta: „Hvenær ertu að hugsa um aS
gifta þig, Sigga mín?
Sigga: ,,Þaö verður víst aldrei, því að
ég vil ekki giftast Jóni, þegar hann er
fullur, og hann vill ekki giftast mér, þeg-
ar hann er ófullur“.
FaSirinn: Heldur vildi ég, að dóttir mín
væri dauð en aS hún giftist yður.
BiSillinn: Er hún líftryggð svona hátt?
Málæði er lieimskra háttur. Farsæld
líkamans byggist á heilbrigði, en sálar-
innar á lærdómi. Thales.
TAGORE:
.. . Ó fegurð, finn sjálfa þig í ástinni,
en ekki i spegli hégómagirndar þinnar.
... Þegar guð er dáinn, skal trúin verða
ein.
. .. Hvað þú ert, sérð þú ekki. Það sem
þú sérð, er skuggi þinn.
Jón Ásgeirsson frá þingeyrum reið
burtu frá drykkjuskála. J>á varð honum
að orði:
Héðan glaður held ég frá
húsi mammonsvina,
skuldafri og skelli á
skeið um veröldina.
Maður reið svo hart úr hlaði, að hann
steyptist fram af hestinum. Jón orti þá:
Bezt er að fara stillt af stað
steyptist einhver þarna.
Skyldi ’ann hafa hálsbrotnað
helvítið að tarna.
234
ÚTVARPSTÍÐINDI