Útvarpstíðindi - 03.02.1941, Blaðsíða 9

Útvarpstíðindi - 03.02.1941, Blaðsíða 9
ínar með mörgum fögrum orðum og kvað það einlægan ásetning sinn, að fá hennar til eiginkonu: „Ég elska dóttur yðar. Ég er liðsforingi í hern- um eins og þér vitið, og foreldrar mínir eru vel efnum búnir. Þetta er nú sannleikurinn, herra Törvestad“. „Jæja þá! En hafið þér sagt dótt- ur minni frá þessum áformum yð- ar?“ „Nei, það hef ég nú ekki gert enn þá“, anzaði Elfring og fór töluvert hjá sér. „Gjörið það þá þegar í dag“. Hvað þrösturinn heyrði og spör- fugiarnir sáu, rétt á eftir, úti í birki- skóginum, þar sem ungur maður og fögur kona stóðu og héldust í hend- ur, vitum við ekki; en stundu síðar stóðu þau bæði frammi fyrir föður Kristínar, og er Eifring hóf bón- orð sitt til hennar, svaraði faðirinn: „Ég hef spurzt fyrir hjá yfirmanni þínum og öðrum, sem þig þekkja, og aðeins heyrt gott af þér sagt. Þú ert að vísu ekki eins efnaður, og ég hefði kosið, en Kristín getur fært í búið 20 þúsund spesíur. Ég vil því biðja guð að blessa ykkur, og hring- ana kaupi ég strax í dag“. Að svo mæltu gekk bóndinn út úr stofunni og unga fólkið á eftir. Nú leið ekki á löngu, áður en sænski herinn sneri aftur heimleiðis, eftir að sambandið milli bræðraþjóo- anna var komið á. Daginn fyrir brottför hersins kom Elfring til bóndagarðsins, til þess að kveðja, og er hann hafði kvatt Jakob bónda, fylgdi Kristín unnusta sínum nokkuð á leið. En er skilnaðarstundin var komin, mælti hún við unnusta sinn: „Ég ætla að segja þér nokkuð, Carl Elfring. Móðir mín, sem nú er látin, var frá bæ einum, sem liggur langt fyrir norðan Þrándheim, og hafði hún af forfeðrum sínum numið í- þrótt eina, sem hún kenndi mér, áður cn hún lézt. — Minnstu þess, að ef þú gleymir mér, þá skaltu, áður en þú fáir faðmað að þér konu þá, er þú hyggst að ganga að eiga, sjá mig — og deyja svo —. Og vertu nú sæll“. Með þessum orðum vafði hin fagra kona unnusta sinn að sér, og hélt síðan heimleiðis. Tíminn líður! Tvö ár eru nú liðin, síðan atburðir þeir gerðust, er að of- an er frá skýrt, og víkur nú sögunni til Svíþjóðar. Þar liggur barónseign ein fögur milli borganna Kalmar og Karls- króna, og voru þar allir gluggar dýrð- lega uppljómaðir, er hér var komið sögunni. Eignin náði til sævar, og skarst fögur vík úr Eystrasalti rétt upp að stéttinni, er lá þar fram með aðal- byggingunni. Hafði þar í víkinni verið kveikt á tjöruköggum í hátíða- skyni, svo að af stóð bál mikið, og sló ljósbjarmanum og blossunum út á víkina. Það var því auðséð, að hér stóð eitt- hvað mikið til, eða var það hvorki meira né minna en brúðkaupsveizla, sem fram átti að fara. Carl Elfring kapteinn var sem sé í dag að ganga að eiga dóttur S.... baróns, sem var vellauðugur maður. Aðalsalur hússins, Iivítisalurinn svonefndi, var alskreyttur fegurstu blómum og limi. Fram af salnum var stofa ein, og vængjahurð á milli, og sams konar dyr lágu úr salnum út á veggsvalir einar, og var þaðan hið fegursta út- sýni yfir hafið og víkina. 1 stofunni, beint á móti vængja- hurðinni, var stór spegill, og rétt fyrir framan hann var vatnsdæld, sem öðusklel í lögun, full af tæru vatni, og syntu í því nokkrir gull- ÚTVARPSTÍÐINDI 241

x

Útvarpstíðindi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Útvarpstíðindi
https://timarit.is/publication/715

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.