Útvarpstíðindi - 09.03.1941, Blaðsíða 6
framkvæmdanefnd er kosin árlega af
Stórstúkuþinginu. 1 stjórninni hefur
hver maður sitt ákveðna hiutverk að
vinna. Ég er gæzlumaður löggjafar-
starfs. Ber mér að fylgjast með lög-
gjöf og löggæzlu, áhrifum lagasetn-
inga og ástandi þeirra mála á hverj-
um tíma. Starfi þessu hef ég nú gegnt
í átta ár. Flest árin hef ég flutt yf-
irlitserindi um áfengismálin næsta
ár á undan og auk þess nokkur er-
indi um áfengislöggjöf annarra
þjóða o. fl., er varðar þau mál.
Að þessu sinni fjallar erindi mitt
aðallega um áfengisskömmtunina,
sem komið var á síðastliðið haust,
svo og um áfengiskaup landsmanna
s. 1. ár.
Um skömmtunina má sitthvað
segja. Hún hefur bæði orðið til gagns
og ógagns. Líklega hefur hún þó
fremur orðið til góðs, þegar tekið er
tillit til allra aðstæðna. — í erindinu
mun ég gefa yfirlit um áfengiskaup
í hverjum kaupstað, þar sem áfeng-
issala er leyfð, og eins heildarsölu á
öllu landinu árin 1939 og 1940. Þá
verður skýrt frá, hve margir hafa
tekið áfengisbækur, bæði konur og
karlar. Ástæða er til að ræða þar
nokkuð þá alvarlegu staðreynd, að
um 4000 konur hafa fengið áfengis-
bækur hér í Reykjavík. Einnig mun
ég minnast á afstöðu og framkvæmd
stjórnarvaldanna á áfengissölu og
skömmtun áfengis. Og síðast en ekki
sízt mun ég lýsa þegnskap og þroska
fólksins á þessum alvöru tímum.
Verður ekki komizt hjá því, að benda
á þau áhrif, sem fólkið hefur á það,
hvert gagn má verða af þeim til-
raunum, sem gerðar eru til þess að
takmarka og uppræta drykkjuskap
og nautna sýki. Er þess alltaf þörf
hverju þjóðfélagi. En alveg sérstök
nauðsyn er að hafa hemil á slíku í
hernumdu landi.
%
310
Þúsundhjalasmiðurinn
Eg hef marga öldu séð
ægilega rísa,
síðast brýtur siglutréð
sú — er ég á vísa.
Jón S. Bergmann.
Á kvöldvökunni á miðvikudaginn
flytur Karl Halldórsson tollþjónn
erindi um Jón S. Bergmann og les
ljóð eftir hann.
Viljum vér vekja athygli á þessum
lestri, því Bergmann var þess verður,
að eftir honum sé munað.
Jón Bergmann var Húnvetningur
að ætt og uppruna. Fæddur að Króks-
stöðum í Miðfirði þann 30. ág. 1874.
Snemma bar á margþættum hæfi-
leikum Jóns, andlegum og líkamleg-
,um, enda urðu störf hans um ævina
á ýmsum sviðum. Hann stundaði al-
menna sveitavinnu, formennsku og
fiskiveiðar, fór víða erlendis, dvaldi
meðal annars 7 ár í Englandi og nam
svo vel enska tungu, að hann orti á
því máli án erfiðleika. Hann var lög-
ÚTVARPSTÍÐINDI