Útvarpstíðindi - 21.04.1941, Blaðsíða 7

„Sannleikurinn verður eUI<i sagður,
án t>ess að hneykslunum valdi“
Samtal við Pétur Sigurðsson.
— Á ferðalögum yðar um landið
hljótið þér að kynnast því manna
bezt, hversu almennt er hlustað á út-
varpserindi — yðar og annarra —
og hvernig þeim er tekið? — segi ég
víð Pétur Sigurðsson erindreka, er
ég hitti hann að máli.
— Já, fólk hlustar ótrúlega mikið
á útvarp, segir Pétur. — Ég hef
hvað eftir annað orðið hissa, er ég
hef lagt upp í ferðaiag skömmu eftir
að hafa flutt útvarpserindi. Hvar
sem ég hef komið í heimahús, um
borð í skip, í bíla, og jafnvel á göt-
um úti, hafa menn vikið sér að mér
og minnst á erindið. Vafalaust er ég
engin undantekning.
— Hvernig virðist yður þjóðin
hafa tekið þeim málum, er þér flytj-
ið, og yðar kennimannsstarfi yfir-
leitt?
— Ég veit ekki, hvort ég get gef-
ið óhlutdrægt og skýrt svar við þess-
ari spurningu. En ég er sáttur við
fólkið. Þó er ekki víst, að allir séu
sáttir við mig. Ég hef átt góðri með-
ferð að fagna, oft haft mikla að-
sókn á samkomum mínum, haft sam-
starf hinna ágætustu manna og not-
ið alúðar í stórum stíl. Ég hef haft
mikla ánægju af starfi mínu, en
stundum hefur það auðvitað haft
sársauka í för með sér og erfiðleika.
Ég vildi geta komist hjá því að
hrinda mönnum frá mér, en kaupi
þó aldrei fylgi manna og vinfengi
svo dýrt, að ég slái af því, sem mér
þykir rétt vera. Mig hefur alltaf
langað til að verða dugandi ræðu-
maður, en góður ræðumaður á að
hrífa menn og hneyksla. Það verður
ekki hjá því komizt að hneyksla fyr-
ir þann, sem jafnan reynir að segja
sannleikann. Stundum hefur mér
tekizt að hrífa menn, en mér verð-
ur líka á að hneyksla.
— Hvers konar erindum virðist
yður fólkið taka bezt?
— Erindum, sem snerta tilfinn-
ingar manna, en eru á sama tíma
fræðandi og auðveld að muna. Er-
indum, sem eru hvetjandi og snerta
ýms menningarmái, án þess að verða
einstrengingsleg og einhliða. Bezta
aðsókn hef ég haft, þegar ég hef tal-
að um andlega menningu, og verið
óháður öllum kerfum og félögum. — ^
Menn vilja gjarnan hlusta á fræð-
andi og örvandi erindi, án þess að
eiga á hættu að verða dregnir í dilka
sérmálanna.
— Hvaða umtalsefni hefir yður
fundizt vekja mest umtal og helzt
hneyksla menn?
— Tvö útvarpserindi, sem ég flutti
fyrir nokkrum árum um óþrifnað og
ókurteisi. Þau eru enn umtöluð í land-
inu. Mikill fjöldi ágætra manna tók
þeim þakksamlega og skildi, að á
ÚTV ARPSTÍ ÐINDI
399