Útvarpstíðindi - 21.04.1941, Blaðsíða 12

FjölsWyldan ætlar út að sUemmta sér
ORÐAíá^ 161
M erkingwrug lun.
Einu sinni voru Bakkabrœður hœtt
komnir. peir þógu sér um fætur, en
þekktu ekki að því búnu, hvaða lappir
hver þeirra átti, og sátu yfir þeim ráð-
þrota. Um síðir fengu þær svipuhögg, þá
bar hvei' kennsl á sínar og týndi þeim
ckki aftur fyrst um sinn.
Greindari mönnum en Bakkabræðrum
getur mistekizt að koma fyrir sig fót-
unum í orði, ef þeii' þurfa lón. Stundum
er þá sagt: „Bara ég gæti lánað tíkall!
Geturðu lánað mér hann?“ Orðið „mér“
sýnir, að sá, sem talar, vill sjólfur nota
þessar tíu krónur, sem hann hefur
dönskulega gæluorðið „tikall" um. En so.
lóna notar hann í tveim svo gagnstæðum
merkingum, að „mitt lán“ og „þitt lón“
er eins ruglað og lappir Gísla, Eiríks og
Helga. í fyrri setning hans er merkingin
alröng og vitaverð.
1 reykvískum auglýsingum getur að
líta setningar sem þessar: „Vil lána mót-
orhjól. Má vera óstandsett". Á íslenzku
gæti það verið: Óska bifhjóls að láni, má
vera óviðgert. — Eða hver veit, nema
auglýsingin þýði: Get lánað bifhjólið
mitt, sem verður þó að fara óviðgert í
lánið! þm-na eru enn álappavandræði
Bakkabræðra.
Munum það, að lána þýðir að réttu lagi
aldrei annað en ljá e-m e-ð. Fyrir hinni
gagnstæðu merkingu (fá að lóni) er eng-
inn fótur, engin löpp, nema apans, sem
étur eftir gallaða dönsku.
það skal viðurkennt, að í tungunni er
fjöldi tvíræðra orða, sem þyrftu að fá
ákveðnar merkingar, t. d. so. leigja, sem
varð tvíræð þegar i fornlögum. En slíkt
er engin afsökun þess að lofa merkingum
annarra orða að ruglast. Björn Sigiússon.
nefnist gamanleikrit, sem leikið verð-
ur í útvarpið laugardaginn 3. maí.
Þetta er mjög spaugilegur og
skemmtilegur leikur, staðfærður. —
Hinn vinsæli gamanleikari, Haraldur
Á. Sigurðsson, leikur eitt hlutverkið.
Indriði Waage er leikstjóri.
»Látum gróa grund og móa«
Ég vildi ég fengi flutt þig skógur heim
í fjallahlíð og dalarann;
svo klæða mætti ég mold á stöðum þeim,
er mest ég ann. H. H.
Það hefur lengi verið draumur okk-
ar Islendinga að klæða land okkar
skógi, eins og það var til forna. Næst
draumunum komu ljóð skáldanna um
skóginn. „Fagur er dalur og fyllist
skógi, og frjálsir menn, þegar aldir
renna“, sagði Jónas Hallgrímsson.
Og loks komu einstaklingarnir með
framkvæmdirnar. Þeir voru fyrst fá-
ir, því að of margir landsmenn
töldu sér „lítinn yndisarð, að annast
blómgvaðan jurtagarð". Fleiri og
fleiri bættust þó í hópinn, skógar-
leifar voru friðaðar og verndaðar,
trjágarðar myndaðir hjá sveitabæj-
um og í kaupstöðum, skógræktarfé-
lag stofnað.
Stofnun skógræktarfélagsins er
merkur þáttur í þróunarsögu okkar
á síðustu áratugum. Nú hefur félag-
ið kynningar-kvöldvöku í útvarpinu
þ. 30. apríl. Ræðumenn verða Valtýr
Stefánsson, Hákon Bjarnason, Guð-
mundur Marteinsson, H. J. Hólmjárn
og Helgi Tómasson.
Takmurk okkar er: 1000 nýir
kaupenclur blaösins á þessu ári.
404
ÚTVARPSTÍÐINDI