Útvarpstíðindi - 28.04.1941, Blaðsíða 3

I
ViÖtal við FriÖfinn Guöjónsson leikara.
Eitt þúsunci og íimm hundruð kvöld
á leihsviði.
Friðfinnur Guðjónsson er útvarps-
hlustendum að góðu kunnur, og ég
held, að ekki sé á neinn hallað, þó að
talað sé um Frjðfinn sem einhvern
vinsælasta leikara þjóðarinnar. Hann
ætlar að lesa smásögu í útvarpið þ.
4. maí n. k. Brá ég mér því til hans
og ræddi við hann um minningar
hans frá leikstarfsemi undanfarna
áratugi.
Friðfinnur er fús til samræðu,
léttur í máli og glaður. Ég hef orð
á því, að nú sé hann hættur við
prentiðnina.
— Já, ég var „keyrður" heim, þeg-
Friðfinnur Guðjónsson.
„pað bezta, sem guð hefir skapað
er hákarl og brennivín — næst á
eftir konunni“.
ar ég varð sjötugur, síðastliðið haust,
en þá hafði ég unnið við prentverk
í 53 ár. Það er töluvert langur tími;
og jafnframt þessu hef ég stundað
leiklistina jöfnum höndum í 50 ár.
— Og hvar var það, sem þú hófst
prentaranámið og leikstörfin?
— Ég er Eyfirðingur að ætt og
uppruna, hóf prentaranám hjá Birni
Jónssyni, ritstjóra Fróða á Akureyri,
sigldi því næst til Kaupmannahafn-
ar og hélt náminu áfram, en er heim
kom, settist ég að í Reykjavík. En
fyrsta hlutverk mitt var í „Helga
magra“, sem leikinn var á þjóðhátíð
Eyfirðinga árið 1890, þegar minnzt
var þúsund ára landnáms í Eyjafirði.
—- Og síðan hefur hvert hlutverkið
rekið annað? Þau eru sjálfsagt orðin
mörg alls?
— Ójá, ég hélt nú tölu yfir þau,
þangað til komið var yfir 170, en þá
fipaðist ég í bili, en nú reiknast
mér, að ég muni vera búinn að vera
leikandi í 200 sjónleikjum, og þar að
auki nokkrum útvarpsleikjum.
Nú förum við báðir að reikna út,
hvað Friðfinnur sé búinn að koma
ÚTVARPSTÍ»INDI
411