Útvarpstíðindi - 28.04.1941, Blaðsíða 9
LOFTÁRÁSIR
- LOFTVARNIR
Agnar Kofoed-Hansen flytur tvö
erindi í útvarpið um loftvarnir og
lofthernað. Hið fyrra 7. maí og hið
síðara 13. maí. í tilefni af því höf-
um vér snúið oss til hans og spurt:
— Teljið þér að við Islendingar
séum í mikilli hættu vegna loftárása?
— Um það er erfitt að segja. En
því verður ekki neitað, að hættan á
því, að við verðum að einhverju leyti
fyrir barðinu á Þjóðverjum, eykst
með degi hverjum.
— Hverskonar flugvélar má gera
ráð fyrir, að Þjóðverjar noti, og hve
mikið af sprengjum geta þær flutt
svona langa ieið?
— Líklega yrðu það helzt tveggja
hreyfla vélar af Heinkelgerðinni. Þær
geta borið nokkur hundruð kíló af
sprengjum. Þyngstu sprengjurnar
eru 500 kg., en algengastar eru 250
kg. sprengjur og 100 kg. og 50 kg.
þær léttustu.
— Hvað geta þessar flugvélar
borið mikið af sprengjum?
— Allt að 1000 kg. Minni vélar
800—900 kg. Ég held að óhætt sé að
ir, brennivín og — góða lykt. Það
fyrsta, sem kom út eftir mig,. var
smásagnasafn, er ég nefndi „Tinda“.
— Það hef ég ekki lesið.
— Það var feykilega vitlaus bók,
en skyldust sjálfum mér af öllu því,
sem ég hef skrifað. Hinar skrudd-
urnar ritaði ég fyrir fólkið. Þær
heita „Ævintýri förusveins" og
„Undir suðrænni sól“, og ef . ég
Agnar Kofoed-Hansen.
fuilyrða, að svona langar og hættu-
legar flugferðir séu ekki farnar í
því augnamiði að granda friðsömum
borgurum. Flugmennirnir reyna
fyrst og fremst að hæfa hernaðar-
stöðvar. Hlýði menn settum reglum,
er tiltölulega lítil hætta á manntjóni.
Það verður aldrei of oft brýnt fyrir
fólki, að halda kyrru fyrir í húsum
sínum. Séu menn úti á víðavangi, er
það venjulega öruggt að kasta sér til
jarðar og skýla höfðinu með höndum
eða höfuðfati. Loftárásir eru ekki
eins óguxdegar og hættumiklar og fólk
gérir sér yfirleitt í hugarlund.
skrifa framvegis eitthvað, sem er
ákaflega ósennilegt, þá ætla ég að
skrifa fyrir fólkið, en ekki fyrir
sjálfan mig, því meiningu sína ætti
pnginn að segja, sem vill lifa í sátt
og samlyndi við umhverfi sitt og
,meðbræður.
— Mig fer nú að langa til að lesa
„Tindana".
J. ú. V.
ÚTVARPSTÍÐINDI
417