Útvarpstíðindi - 28.04.1941, Blaðsíða 13

. . . Enginn taki það svo, að ég telji í>. Ö.
St. ekki verðugan hlýlegra orða — fjarri
fer því — ég er einn þeirra, sem er ánœgð-
astur með hann af öllum þeim þulum, sem
vi'ð liöfum átt kost á hingað til, en mér finnst
Þorsteinn bara ekkert betri þulur nú en áð-
ur, þegar hanu var aukaþulur. Það kemur
eins oft fyrir og áður, a'ð hann rekur í vörð-
urnar og misles. Er það vegna þess, að hann
liafi vanrœkt að lesa. yfir þafs sem linnn á
að flyt.ja, eða er þaö vegna- þess, að hon-
úm berist handritin of seint"? B. S.
. . . Rödd ungfrú Kristínar Einarsdótt-
ur er tvímœlalaust einhver fallegasta og
geðfelldasta kvenrödd, sem enn hefur
heyrzt í útvarpinu.
. . . Fyrir hönd ótal útvarpshlustenda
skora ég á úrvarpsráð að gefa ungfrúnni
kost á að syngja hið bráðasta aftur. Enn
fremur munu margir óska að sjá mynd
af henni í Utvárpstíðindum og fá að vita
oinhver deili á henni önnur en nafnið.
. . . Það var mjög ánægjulegt að hlusta á
frásögu Gils Guðmundssonar um vestfirsk-
an afrcksmann, scm hann flutti nú fyrir
skömmu. Þó aö raddblær fyrirlesarans væri
ekkert sériega fjörlegur, var létt yfir máli
hans: En það, sem kemur mér til að grípa
penna í hönd, er fyrst og fremst það, aö
ég vil vekja .athygli manna á því, að þarna
var á ferðinni mjög glæsilegur sagnaritari
á gamlan og góðan ísl. mælikvarða. Hann
ritar mjög fallegt mál. Úr því enginn hefur
haft orð á þessu né þakkað Gils opinber-
lega fyrir erindið, vil ég leyfa mér aö gera
það •.. Verkamaður í Reykjavík-
Barnatímar.
. . . Það eru fleiri en börnin, sem hlusta
á barna.tímana, þeir eru vinsæll dagskrár-
liður hjá ungum sem gömlum, a. m. k. hjá
okkur, sem búum utan höfuöstaðarins og
höfum ekki margt við að unn. Mis.jafnlegn
vel fakast þeirþeins og önnur dagskrárat-
riði. Skemmtilegast er þegar börnin sjálf
lesa, syngja eða leika á hljóðfæri. Og ef
satt skal segja, þykir mér sjiddnast gaman
aÖ þeim tímum þegar himr fullorðnu taia
eingöngu.
• .. Barnatímarnir þurfa 'ið vera fleiri eð.\
iengri, og ættu ekki að fa'ln niður yfir sum-
armánuöina.
Börnin, sem dvelja í sveitinni í smnar,
y.'ðu vafalaust fáu fegnan en því, að fá að
hlusta á barnatíma við og við. Og í samar
ætti að vera lesin útvarpssaga fvrir börn-
in. Upplesarinn yrÖi að vera við þeirra
hæfi t. d. Þorsteinn 0. Stephensen, þ\í öll
börn elska rödd hans. Sagan þarf að veru
skemmtileg og um leið lærdómsrík unglinga-
saga. Þá þætti og öllum gaman aö heyra
bréf frá börniun, sem dvtlja í sveit í smn-
ar, margt hafa þau vafalaust að segja.
H. J.
Ný tækni við leikritaflutning í útvarpinu.
þann 19. apríl var útvarpað leikþætti
eftir danska skáldið 0. Benzon. Leikend-
ur voru Haraldur Björnsson og Sigrún
Magnúsdóttir; söng ungfrúin einnig ein-
söng í leiknum.
Menn hafa sjálfsagt veitt því atliyggli
að útscndingin var óvenju skýr og á-
heyrileg að þessu sinni.
Blaðið hefur snúið sér til Har. Bj.,
stjórnanda leiksins, og fengið hjá honum
eftirfarandi upplýsingar: — Ný t ækni
voru notuð við þessa útsendingu. Sér-
stakt leiksvið — eða lcikstofa — hefur
verið útbúið í útvarpssalnum. Sagði Har-
aldur, að oft hafi verið erfitt að flytja
leikrit í stóra salnum, svo að talið nyti
sín til fulls. Bergmáls hefur gætt, og
rnörg fínustu blæbrigði málsins hafa ekki
heyrst á eðlilegan hátt. Með þessu nýja
fyrirkomulagi _œtti þessum vandkvæðum
að vera af létt, eftir því sem dæma má
af fyrrnefndri útsendingu.
Er ekki að efa, að útvarpshlustendur
eru þakklátir fyrir allt, senr gert er til
bóta i þessum efnum.
ÚfVARPSTÍÐINDI
421