Útvarpstíðindi - 09.06.1941, Síða 2

j ORÐA^S^
í slenzku g a g nr ýni.
Fyrir nokkru birtist í einu dagblaðinu
iiér ritgerð eftir X nokkurn, og var það
afarharður áfellisdómur um málfar eins
af rithöfundum vorum, líkastur því, að
hann væri skrifaður af þeim, sem valdið
hefði. Glöggur maður, sem dóminn lus,
komst að þeirri niðurstöðu, að gagnrýnin
væri að tveim þriðju lilutum algerlega
röng, en ýmislegt af hinu orlcaði tvímælis.
Svipuð er útlcoman hjá Ólafi við Faxa-
fen í vandlætingarpistli um íslenzkuna
og útvarpið, sem birtist nýlega í orðabelg
Útvarpstíðinda, því að þar eru einnig lið-
lega tveir þriðju hlutar alveg út ' bláinn,
en hógværðin þó engu meiri en hjá áður-
nefndum X. Einkum lætur Ólafur við
Faxafen gremju sína bitna á blekfiskin-
um, af einhverjum undarlegum ástæðum,
svo að hann verður beinlínis ókurteis í
orðbragði. Virðist hann halda, að þetta
sé nýyrði, ef ekki dönskusletta (sbr. Blæk-
sprutte), og er það furða um jafn-náttúru-
fróðan mann, ef hann hefur hvergi rekizt
á þetta orð í íslenzkum ritum. En orðið
hefur verið til í málinu áratugum saman
og þótt fara sæmilega. þvi til sönnunar
nægir að benda á, að orðið kemur fyrir
í dansk-íslenzkri orðabók eftir Jónas
Jóhasson, útgefinni árið 1896, en sú orða-
bók er mjög vönduð að þýðingum orða,
að þœr séu á hreinni íslenzku.
þá er það ekki annað en hótfyndni, að
ekki megi segja, að flugmaður sleppi
sprengjum sínum úr flugvél sinni, því að
það er einmitt þetta, sem liann gerir. En
snúa má út úr öllu, og má t. d. fullyrða,
að enginn flugmaður taki 2000 punda
sprengju í fang sér og „varpi" henni yfir
óvinina. Annars er ekkert á móti því að
nota þessi tvö orð á víxl 1 staglsömum
stríðsfréttum.
OTVARPSTlÐINDI
koma út vlkulcga aB vetrinum, 28 tölubl.
16 blaBeíöur hvert, og hálfamánaCarlega
aiS sumrinu, 8 sIBur í senn. Árgangurinn
kostar kr. 7,B0 til áskrifenda og greitSist
fyrlrfram. í lausasölu lcostar heftiö 35 a.
Ritstjórar og ábyrgöarmenn:
GUNNAR M. MAGNÚSS,
Vegamótum, Seltjarnarnesi
JÓN ÚR VÖR,
Ásvallag. 5.
Afgreiösla á Laugavegi 18. — Slmi 5046.
Úigcfnndtl H/f. Hlustaiidfnn.
Isafoldarprentsmiöja h/f.
Um þriðja atriðið mun Ólafur við Faxa-
fen hafa rétt fyrir sér, ef sá, er samdi
Jilutaðeigandi frétt, hefur átt við það, að
nemendurnir hafi fengið muni í viður-
kenningarskyni fyrir góða frammistöðu,
,en rangt er þó það lijá honum, að viður-
kenning geti ekki þýtt annað en kvittun.
Ekki væri ástæða til að gera þetta að
umtalsefni, ef ejgi væri nokkur hætta
samfara því, að hinir og aðrir sérvitr-
ingar séu að gagnrýna málfar manna af
takmakaðri þekkingu og lítilli góðvild
stundum, með því að þetta getur orðið
til þess, að almenningur hætti alveg að
taka mark á hvers konar gagnrýni um
málfar, einnig þeirri, sem er í raun og
veru jákvæð, og væri það illa farið.
Vissulega er af nógu að talca fyrir þá,
sem færir eru um að gagnrýna málfar
útvarps, blaða og b'óka hér á landi, og
ætti cnginn að taka slíkri gagnrýni illa,
ef hún er rökstudd og borin fram af sann-
girni og kurteisi. En hitt er engin dyggð,
að þegja við illkvittnilegri liótfyndni, sem
hefur ekki við nein rölc að styðjast.
_________________________________BF
ÚTSÖLUMENN,
sem ekki hafa þegar sent skilagrein
fyrir þennan árgang, munið að gera
það við fyrsta tækifæri. Séu í fór-
um ykkar 5. hefti I. árg. og 11. og
12. hefti 2. árg., þá gjörið svo vel
og / endursendið þau til afgreiðsl-
unnar.
«40
ÚTVARPSTÍÐINDI