Útvarpstíðindi - 02.06.1947, Qupperneq 9

ÚTVAEPSTÍÐINDI
225
takast að halda þeim vinsældum sem
þátturinn var búinn að ná í meðför-
um Björns Sigfússonar. Bjarni Vil-
hjálmsson er fæddur að Norðfirði
12. júní 1915. Hann fór í Mennta-
skólann á Akureyri 1931 og tók
stúdentspróf 1936, en kandidatspróf
i norrænum fræðum 1942. Að því
loknu starfaði hann um skeið sem
blaðamaður við Alþýðublðið, en um
leið vann hann, ásamt Guðna mag-
ister Jónssyni, að útgáfu Fornaldar-
sagna Norðurlanda. Þá hefur hann
og unnið að útgáfu bóka fyrir Menn-
ingar- og fræðslusamband alþýðu,
þar á meðal. „Langt út í löndin“, og
hann héfur nýlokið við að búa til
prentunar nýja útgáfu af Eddu. —
Bjarni er skólastjóri Alþýðuskólans
í Reykjavík.
LJtvarpstíðindi áttu stutt viðtal við
Bjarna Vilhjámsson nýlega um starf
hans við útvai'pið.
„Ég verð að segja það“, sagði
Bjarni, „að ég var lengi í vafa um
það hvort ég ætti að taka að mér
flutning þáttarins um íslenzkt mál.
Það var ekki hægur vandi að fara í
spor dr. Björns Sigfússonar, að vísu
hafði hann gefið þættinum ágætt
form, en fáir eða engir standa hon-
um á sporði um fljóttekinn fróðleik
um íslenzk fræði. Ég lét þó tilleiðast
að taka þetta að mér — og nú er mér
farið að þykja reglulega vænt um
þáttinn og bréfin sem mér berast“.
— Já, þú færð víst mörg bréf“.
„Ég fæ sand af bréfum. þau koma
úr öllum áttum og frá fólki í öllum
stéttum þjðfélagsins. Maður finnur
það bezt, þegar maður fer að starfa
að þessu hve gýfurlega mikinn á-
huga íslendingar hafa fyrir tungu
sinni. Ég efast um að nokkur önnur
þjóð reyni eins og sú íslenzka að
kryfja mál sitt til mergjar. íslend-
ingurinn er ekki ánægður með að
nota orð af venju, hann verður að
skilja merkingu þeirra til fulls og
helst að þekkja stofn þeirra og upp-
runa“.
%
— Um hvað spyr fólk fyrst og
fremst?“
„Það spyr aðallega um þrent. I
fyrsta lagi um orðmyndanir. Og oft-
ast nær koma bréfritararnir með
sínar eigin skýringar. Verða margir
þeirra fyrir vonbrigðum þegar þeim
er til dæmis sagt að skyld orð og lík
geti bæði verið rétt. Það finnst þeim
goðgá. Þeir telja að orðið geti ekki
verið myndað nema á einn hátt. í
öðru lagi spyr fólk um frummerk-
ingu orða, hvernig orðin séu hugsuð
og hvernig talshættir séu tilkomnir
og annað slíkt. Þá spyrja menn og
um merkingu staðanafna“.
— Er ekki erfitt að svara svona
bréfum á viðunandi hátt?
„Læt ég það vera. Yfirleitt eru
bréfin velflest skilmerkileg og lýsa
ágætri eftirtektargáfu bréfritaranna
Erfiðast er vitanlega að svara þeim
sem ekki gera nógu glögglega grein
fyrir því sem þá langar til að vita.
— Ég hef veitt því athygli, að
fólk hefur mikinn áhuga á því að
dæma sín á milli um hvað sé rangt
mál og rétt og sumir þykjast næstum
alls staðar sjá eintómar rökleysur
í máli. — Islenzkan er mjög rökföst,
en menn verða að hafa það í huga
að það er ekki hægt að krefjast þess
að lifandi tunga sé eins og stærð-
fræðitákn. En það virðast sumir
menn vilja“,