Útvarpstíðindi - 26.01.1948, Blaðsíða 17
ÚTVARPSTÍÐINDI
41
UNGA ÍSLAND
Ritstjóri: Katrín Ólafsdóttir Mixa.
Ritgerðir og frásagnir eftir kunnustu rithöfunda og skáld
þjóðarinnar.
Kaupið og lesið Unga Island í hinum nýja búningi.
Helgafell
Garðastrceti 17 . Reykjavík
öxlunum, eins og maður gerir eftir að
byrði hefur verið varpað. Ég þagði og
hann þagði góða stund: En svo stóð
hann upp og sagði: „Ég ætla nú að
fara“. Hann sagði ekki meira, en stóð
upp og fór út. ITm'leið og hann opnaði
hurðina, kom snjóstroka inn um gætt-
ina, féll í gult sagið og það dökknaði við
bleytuna.
Ég hitti ekki Frissa í nokkra daga,
en svo sá ég að fátækrafulltrúinn aug-
lýsti jarðarför hennar. Þegar ég kom
í kirkjuna, sat Frissi þar einn og utar-
lega. Ég settist hjá honum. Hann rýmdi
svolítið til fyrir mér, en sagði ekki orð.
Það var fátt fólk í kirkjunni, aðeins
einhverjir líkmenn og nokkrar gamlar
konur, auk okkar. Svo fylgdum við í
kirkjugarðinn. Það var hríð og allt hvítt.
Moldin var frosin og það buldi í kist-
unni, er gaddaðir hnullungarnir féllu á
hana. Snjórinn féll, þungur og mildur.
Ég stóð andspænis prestinum við gröf-
ina. Það voru tár á vöngum hans. Þetta
var ungur maður. Ef til vill voru það
bara snjókorn ...
Og svo orti hann kvæðið um snjóinn.
Hann orti það við eitt borðið í Skugga-
kaffi, og skrifaði það á mórauðan um-
búðapappír. Við vorum með hálfa flösku
af landa. Þegar hann var búinn með
kvæðið kom Hans Nielsen, stóri Daninn
með geirvörtuna utan við nefið, og slóst
upp á hann. Ég varð alveg óður og skall-
aði svínið í klofið, svo að hann engdist
sundur og saman á eftir. Frissi fór,
en ég var tekinn og járnaður, og svo var
ég í Steininum um nóttina".
Friðrik ræskir sig og segir svo: „Jæja,
en hvernig var það svo með Bjarghildi ?“
„Frissi gekk í félagið undir eins og
hann kom. Hann var fjári góður. Hann
las alltaf upp kvæði og sögur á skemmti-
fundum, og einu sinni flutti hann fyrir-
lestur um Plimsoll, þennan enska, sem
barðist fyrir betri skipum. Frissi vissi
svo fjandi mikið um allt. Þorgrímur var
einn af dyggustu félögunum. Hann