Útvarpstíðindi - 05.04.1948, Blaðsíða 20
140
ÚT V ARPSTÍÐIN DI
áttina til okkar Brynhildai’. Ég kann-
ast við hann, hann heitii’ Diek, mjög
föngulegui* maður, og að mínum
dómi fallegur karlmaður.
Dick ávarpar mig þessu vanalega
„hvernig hefur þú það“.„og svo sem
ágætt“ svai’a ég!
Hann býður mér sígarettu — en
ég reyki aðeins pípu. Þá stjakar hann
við Brynhildi með fætinum, svo sting-
ur hann tánni undir hnésbót henn-
ar, og dregur fótinn hlægjandi að
sér! Hún rís upp. —
— Þú Dick — æ — sestu — sestu
Dick.
Hann sest á milli okkar!
Þá tekur hún til að mála á sér
varirnar. Dick tekur utan um hana,
lxún skrækir og færist eilítið undan.
Þá telcur Dick undan blússu sinni,
nokkra súkkulaðipakka, appelsínur,
sígarettur og tyggigúmmí.
Framhald.
paí íeMa
er bezta tímaritið til skemmtilesturs. Það flytur úrvalsgreinar
úr beztu erlendum tímaritum,, en auk þess kafla úr víðkunnustu
skáldsögunum.
Skrifið og biöjið um
þai OeMa
HELGAFELL Garðastræti 17 . Reykjavtk
bitnai’, og mér sýnist ekki betur en
að það leiki um þær háðbros. Eða er
það kannske sársaukabros ?
Nokkrir setuliðsmenn standa í hóp
allfjarri okkur. Þeir eru að drekka
bjór af blikkbrúsum. Þeir skrækja og
láta þesskonar látum, sem maður
kannast við frá útlendum kvikmynd-
um, sem gerast á meðal frumstæðra
þjóða. Þeir góna út í loftið, sparka
brúsunum, kalla, ropa og hafa hiksta.
Nú dreifist hópurinn, þeir taka á rás
og elta nokkrar ungar stúlkur.
í brjósti mínu logar minnimáttai’-
kenndin. Hún brýzt fram í uppreist-
aranda og bardagalöngun. Ég verð
svona ávallt þegar ég er í nærveru
þessra fulltrúa hinnar vélrænu sið-
menningar. Ég horfi á setuliðsmenn-
ina dreifa sér um hraunið — og tvent
og tvent hverfa í hraunkjarrið.
Einn setuliðsmannanna gengur í