Útvarpstíðindi - 09.08.1948, Blaðsíða 16

280
ÚTVARPSTÍÐINDT
allt annað en skemmtileg. Fyrir okkur sem
búum fjarri Reykjavík og höfum oft slæm
hlustunarskilyrði, finnst mér þessi breyt-
ing vera sízt til bóta. Mér líkar afar vei
við þá Pétur Pétursson og Jón M. Árnason
sem þuli. Ennfremur allvel við Baldur
Pálmason, sem oft hefur lesið tilkynn-
ingar og stundum sagt fréttir. — Þó finnst
mér Pétur Pétursson taka þeim öllum fram
og vera snillingur í starfinu. — Útvarpið
úr samkomuhúsum Reykjavíkur í vetur á
fimmtudagskvöldum finnst mér lítil uppbót
á niðurfellingu þáttarins Lög og létt hjal.
Ég hefði miklu fremur kosið að leikin
hefðu verið harmonikkulög af plötum þær
klukkustundir. Ég fæ ekki annað séð, en
að við sveitafólkið, sem þráum harmo-
nikkulögin, höfum rétt til að fá sérstak-
ann þátt vikulega, — helzt klukkustund
í einu — sem sé algerlega helgaður harmo-
nikkulögunum eins og djass vinirnir fá
sinn sérstaka þátt vikulega, fyrir utan allt
annað sem fell.st til í hverri viku af slíku
útvarpsefni. Mér finnst einkennilegt hvað
forráðamenn útvarpsins eru tregir að láta
að óskum okkar í þessu efni. Ég teldi
einnig mjög ákjósanlegt að danslagatím-
unum á laugardags- og sunnudagskvöldun-
um væri skipt niður í kafla, þannig að
djassinn fengi sinn sérstaka tíma sem til-
kynntur væri fyrirfram. — Ennfremur væri
mjög æskilegt að þulurinn kynnti lögin
t. d. þrjú í einu eins og sums staðar
tíðkast. — Þá skal ég hætta þessu nöldri
að sinni, vona að sem flestir láti til sín
heyra í „Röddum hlustenda“ í Útvarps-
tíðindunum og að forráðamenn útvarpsins
taki til greina sanngjarnar kvartanir
hlustenda.
FYRIRSPURN UM FRÉTTAPLÖTUR
S. S. skrifar á þessa leið: „Mér leikur
forvitni á að fá að vita hvernig á því
stendur að tvisvar sinnum hafa útsend-
ingar á fréttaplötum frá útlöndum verið
gjörómögulegar. Hvers vegna er verið að
spila ónýtar plötur í útvarpið? Hvernig
stendur á því að útvarpið skuli vera svo
fátækt af dagskrárefni að það þurfi að
setja í dagskrána efni eins og frásögn
Helga Hjörvars af Snorrahátíðinni og
erindi Björns Franssonar frá Svíþjóð fyrir
nokkru? Það er alveg útilokað að dag-
skrárstjórn útvarpsins hafi ekki verið kunn-
ugt um það áður en plöturnar voru spil-
aðar að þær voru ónýtar. Ég á að minnsta
kosti ákaflega bágt með að trúa öðru en
að dagskrárstjórnin reyni þær plötur sem
hún fær erlendis frá, áður en að farið er
að spila þær beint í eyru okkar útvarps-
hlustenda. Ég vil fá skýringu á þessu og
vona að Útvarpstíðindi geti gefið hana“.
ATHUGASEMD
Þessar fyrirspurnir eru ekki að ástæðu-
lausu fram komnar. Erindi Helga Hjörvars
um Snorrahátíðina var næstum eyðilagt,
að minnsta kosti urðu sífelldar upptuggur
hans á einstökum setningum og einstökum
orðum svo kátbroslegar að menn fylgdust
ekki með efninu, þó að ef til vill hefðu
menn getað lesið dálítið í málið hefðu þeir
haft erindið prentað fyrir framan sig. En
það höfðu þeir að sjálfsögðu ekki. Útvarps-
tíðindi spurðust fyrir um þetta strax og
minntust síðan á það við Hjörvar eftir að
hann kom heim. Hjörvar þaut upp reiður.
„Platan var í fullkomnu lagi, þegar hún
fór heim“, svaraði hann og hún var í ágætu
lagi þegar hún kom til útvarpsins. En þeir
hafa hér þannig lagaðan grammófón að
hann eyðilagði allt. Hér var um teknisk
mistök að ræða hjá útvarpinu“. Það er
dáfallegt til afspurnar að útvarpið skuli
ekki eiga grammófón til að spila plötur
sem beinlínis eru teknar fyrir það erlendis.
LEIKRIT JÓNS 'SNARA
Útvarpstíðindum hafa borist allmörg bréf
af tilefni leikrita Jóns snara, en um þau
eru rituð nokkur orð annars staðar í þessu
blaði. Jóh. Jóh. segir í bréfi sínu: „Leikrit
karlsins hans Jóns snara í útvarpinu, ég
held að þau séu orðin fjögur, eru skemmti-
leg nýjung. Þetta er með allt öðrum hætti
en flest önnur gamanleikrit sem okkur
hefur verið boðið upp á. Hér er um að
ræða leikrit sem taka til meðferðar á sinn
hátt ýmislegt sem miður fer í okkar skrítna
þjóðfélagi og þó að hér sé gert gaman úr
hlutunum er þó allt af þung undiralda á