Útvarpstíðindi - 25.10.1948, Blaðsíða 7

ÚTVAKPSTÍÐINDI
391
Frá alþjóðamóti erfðafrœðinga
eftir
DR. ÁSKEL LÖVE
FYRIR TVEIM ÖLDUM síðan, á
dögum hinna geysilegu byltinga í
náttúrufræði, sem oft eru kenndar
við Linné, blómakonunginn sænska,
var náttúrufræðin ekki umfangs-
meiri en það, að sami maður gat í
senn verið grasafræðingur, dýra-
fræðingur, jarðfræðingur og læknir
og gert öllum þessum greinum jafn-
góð skil. Þá þekktu menn samtals
um 5000 tegundir jurta og 4200 teg-
undir dýra, en nú munu þekktar
tegundir jurta nálgast y2 milljón, en
dýrin eru um 2y2 milljón talsins.
Þekkingin hefir aukizt álíka mikið
á öðrum svæðum náttúrufræðinnar,
svo að nú er loku fyrir það skotið
með öllu, að nokkur einn maður geti
kunnað vel nema lítinn hluta þess
alls, sem almennt er talið til náttúru-
fræði. Enda var svo komið um síð-
ustu aldamót, að jafnvel líffræðin
var klofin í tvennt eða meira, og
síðan hefir sá klofningur aukizt að
mun. Nú er enginn til sérfróður á
alla þætti grasafræðinnar, svo að eitt
dæmi sé nefnt, enginn dýrafræð-
ingur jafnvígur á tvær umfangs-
miklar greinar dýrafræðinnar, held-
rúm í herbergjum sínum en áður.
Og þá verða án efa gerðar meiri
kröfur til útlits tækjanna en nokkru
sinni fyrr.
ur telst hver og einn sérfræðingur
á tiltölulega þröngu sviði innan þess-
ara fræðigreina.
Ein þeirra vísindagreina, sem
spratt úr dufti líffræðinnar um alda-
mótin síðustu og varð fljótt jafnvíg
hinum gömlu greinum líffræðinnar
og jafnnauðsynleg og þær, hlaut í
skírninni nafnið erfðafræði. Frá
upphafi var hún ósjálfstæður hluti
af grasafræði, dýrafræði og mann-
fræði í senn, því að hún hélt áfram
rannsóknum, þar sem hinar hættu,
þegar þróunarsaga og ættargengi
hinna lifandi vera átti í hlut. Sökum
þess að lögmál ættgengi og þróunar
eru sterkustu stoðir þeirrar afar
hagnýtu vísindagreinar, sem kyn-
bætur nefnast, reis hin nýja grein
líffræðinnar fljótt til valda, sem
skyggðu jafnvel á völd hinna gömlu
greina, að minnsta kosti í hinum
merkustu menningarlöndum, sem í
senn eru merkust landbúnaðarlönd
jarðar. Þessum völdum hefir erfða-
fræðin haldið, enda telja fróðir
menn, meðal annarra þeir sérfræð-
ingar, sem ritað hafa hin miklu
yfirlitsrit um landbúnað heimsins
á vegum Bandaríkjastjórnar, að
engin líffræðivísindi hafi gefið meiri
arð, engir bjargað fleiri mannslífum
frá hunguixlauða en þessi vísinda-
grein, þótt öll vísindi gefi ætíð þús-
undfaldan arð. Það er á vísindum,