Útvarpstíðindi - 25.10.1948, Blaðsíða 10

■394
ÚTVARPSTÍÐINDI
hér, því að þar hefir hönd hins opin-
bera verið með afbrigðum örlát þau
þrjú ár, sem við heima höfum ekki
einu sinni getað fengið fé til að
byggja fyrir gróðurhús né kaupa
fyrir nauðsynlegustu áhöld, að ég
nefni ekki húsnæði og laun og aðrar
aðstæður.
Frá Lundi var ekið í steikjandi
sólarhita í sérstökum járnbrautar-
vagni beint til Stokkhólms. 1 vagn-
inum kynntumst við enn fleirum
þessa átta tíma, sem ferðin tók,
spjölluðum til hægri og vinstri, bæði
um almenn mál og erfðafræði. Þar
hittum við hinn fræga Theódósíus
Dobzhansky, lágvaxinn Rússa um
fimmtugt, ætíð spilfjörugan. Hann
er höfundur prýðilegs yfirlitsrits um
þróun lífveranna, fæddur og uppal-
inn í Rússlandi undir handarjaðri
byltingarmanna, fór að loknu há-
skólanámi til Bandaríkjanna til
framhaldsnáms og ílentist þar, þó
ekki vegna skoðana sinna. Nú seg-
ist hann ekki langa heim, en samt
situr hann við gluggann og fyllist
barnslegri gleði í hvert sinn, sem
honum tekst að eygja jurt, sem hann
þekkir að heiman. Jurtir Svíþjóðar
og Vestur-Rússlands eru flestar hin-
ar sömu, en gróður Bandaríkjanna
er vafalaust annarlegur í rússnesk-
um augurn hans eftir tveggja ára-
tuga dvöl þar.
í vagninum hittum við líka pró-
fessor Richard Goldschmidt, sem á
sviði líffræðinnar stendur jafnfætis
landa sínum Einstein á sviði eðlis-
fræðinnar. Hann er þýzkur Gyð-
ingur, höfundur merkra bóka um
ákvörðun kynsins og erfðir almennt,
eitthvert stærsta nafn, sem þýzk
líffræði hefir borið. Fyrir valdatöku
Hitlers var hann yfirmaður hinnar
miklu líffræðistofnunar Kaiser-Wil-
helm-Institut fiir Biologie í Berlin-
Dahlem, en flýði land árið 1934 og
gerðist prófessor í dýrafræði í Berke-
ley í Kaliforníu. Þá var hann veikur
maður og brotinn, en þótt hann sé
komjnn yfir sjötugt, lítur hann nú
út sem fimmtugur væri. Hann man
eftir öllu, sem hann hefir séð eða
heyrt, getur þess strax, að bróðir
minn, Jón, hafi verið meðal uppá-
haldslærisveina sinna, og ræðir
áhugamál sín og okkar af miklu
fjöri. En þótt hann hafi ekki verið
ungur að árum, þegar hann flutti
til Bandaríkjannna, vill hann ekki
þaðan fara aftur, honum líkar betur
við fólkið og landið en sína eigin
þjóð og sitt gamla land. Annars er
það nærri því regla meðal þýzkra
flóttamanna, að þeim liggur við
sturlun af heimþrá, að minnsta
kosti í Bandaríkjunum.
Hollenzki prófessorinn Sirks frá
Groningen er með hæstu mönnum
mótsins, alltaf kátur og reifur bak
við pípuskeggið, alltaf að kynnast
fleiri og fleiri sérfræðingum og setja
sig inn í áhugamál þeirra. Hann er
forseti alþjóðasambands líffræðinga,
sem er hliðstætt samband og Sam-
einuðu þjóðirnar, en aðeins laust við
allt rifrildi og flokkadrátt, eins og
vísindasambandi sæmir.
Doktor Stebbins frá Berkerley er
meðal þeirra grasafræðinga, sem
allir vilja hlusta á, en fæstir eiga
í deilum við. Og eins flykkjast að
minnsta kosti allir yngri grasafræð-
ingar kringum hinn glaðlynda danska
grasafræðing Jens Clausen, sem
stjórnar einhverjum merkustu grasa-
fræðitilraunum, sem gerðar eru sem