Útvarpstíðindi - 25.10.1948, Blaðsíða 15
ÚTVARPSTÍÐINDI
399
bera ákveðna eiginleika. Hvorki þeir
né konurnar fá nokkru sinni að vita
hvort um annað, en þetta hefir gef-
izt með afbrigðum vel. Taldi hún
þessar tilraunir sínar vera fyrsta
vísinn að hinum langþráðu manna-
kynbótum.
Á síðasta fundi mótsins voru gerð-
ar ýmsar samþykktir varðandi erfða-
fræðina í heild og ákveðið að erfða-
fræðingasambandið skyldi ganga í
alþjóðasamband líffræðinga og ger-
ast aðili að Unesco. Eins var skipuð
nefnd til að ákveða og skipuleggja
næsta erfðafræðingamót, sem halda
skal eftir 4—5 ár. Bæði Bandaríkja-
menn og ítalir buðust til að taka
við mótinu, en sennilegast var talið,
að það yrði haldið í Ítalíu með stuttu
formóti í Sviss eða í Portúgal, þar
sem margir dugandi erfðafræðingar
hafa starfað lengi.
Út af ummælum icrófessors Mull-
ers um frelsi vísindanna og hvarf
rússneskra erfðafræðinga, báru full-
trúar Póllands, Tékkóslóvakíu, Búlga-
ríu, Júgóslavíu og Ungverjalands
fram mótmæli í fundarlok, en þau
mótmæli komu hvorki til umræðna
né atkvæða fyrir góða fundarstjórn
varaforsetans, prófessors Federley
frá Finnlandi.
Það mætti segja margt um ferða-
lög, sýningar, skemmtanir og veizlur
í sambandi við mótið, en til þess
vinnst ekki tími. Eins ber þó að
geta. Þrátt fyrir margar fínar veizl-
ur, fínni en hinar fínu veizlur hins
opinbera á þessu landi, sást aldrei
vín á manni, enda var ekkert vín
veitt víðast hvar, heldur aðeins ýmis-
konar gosdrykkir eða mjólk. I tveim
veizlum voru vínveitingar, en aðeins
létt vín í smáum stíl fyrir þá, sem
þess óskuðu. Hefðu ráðamenn ríkis
og bæja á okkar landi, Islandi, vafa-
laust margt getað lært af þeim
veizluhöldum.
Við vor.um heppin með veður
meðan á mótinu stóð, sólskin alla
daga nema tvo, hitinn lægstur um
20 stig, en oftast um 30 stig, í raun-
inni afar þægilegur hiti, þegar mað-
ur hefir vanizt honum. Sumum
framandi, dökkum mönnum þótti
veðrið þó hráslagalegt, því að öll
jörðin er ekki jafn illa sett með
loftslag og okkar norðlægu lönd.
Það er ekki langt síðan nafn Is-
lands fór að sjást á listum alþjóða-
móta vísindamanna, en hin síðustu
ár höfum við tekið þátt í æ fleiri
slíkum mótum. Þar með höfum við
dregið athygli umheimsins að því,
að hér búa ekki aeðins afkomendur
þeirra merku manna, sem sömdu
heimsfræggar sögur í moldarkofum,
heldur líka vísindamenn, þótt í smá-
um stíl sé og næstum því við mold-
arkofakjör, samanborið við umheim-
inn. En allt stendur til bóta, og ef
vel gengur, er ekki óhugsanlegt, að
hin íslenzka þjóð geti vakið á sér
jafnmikla athygli í annað sinn á
grundvelli hinna hlutfallslega mörgu
góðu heila sinna, ef hún leggur að
sér til að gerast fyrirmyndarþjóð á
sviði vísindanna. Það getum við orð-
ið, ef við viljum það öll og leggjum
allan flokkadrátt á hilluna til að
geta sameinað krafta okkar til hin&
góða starfs.