Útvarpstíðindi - 08.11.1948, Blaðsíða 3

ÚTVARPSTÍÐINDI
411
koma út hálfsmánaOarlega.
Argangurinn kostar kr. 25.00 og
greiöist fyrirfrnm. — Uppsögn er
bundin við áramót. — Afgreiðsla
Brávallagötu 50. Sími 6046. Heima-
sími afgreiðslu 5441. Póstbox 907.
t'ltgefandi: H.f. Hlustandinn.
Prentað í ísafoldarprentsmiðju h.f.
Ritstj. og ábyrgðarmenn: Vilhjálm-
ur S. Vilhjdlmsson, Brávallagötu 50,
slmi 4903, og Þorsleinn Jósepsson,
Grettisgötu 86.
Listamennirnir
og útvarpið
EF VEL VÆRI, ætti náin samvinna
að takast með íslenzkum listamönn-
um og Ríkisútvarpinu. Ríkisútvarpið
er, samkvæmt eðli sínu helzti atvinnu
rekandi listamannanna og með slíkri
samvinnu gæti það stutt og styrkt
listamennina og þeir auðgað dagskrá
þess að miklum mun frá því sem nú
er.
Það skal fúslega viðurkennt að
Ríkisútvarpið hefur í mörgum grein-
um stutt listamennina, en þó langt
frá því að það sé nóg. Skal þetta nú
nokkru nánar rakið.
Leiklistarstarfsemi Ríkisútvarps-
ins cr mikil, en gæti verið meiri. All-
ir helztu leikarar okkar hafa mörg-
um sinnum flutt hlutverk í útvarpið
og fjölmargir hinna ungu uppvax-
andi leíkara hafa fengið tækifæri til
að sýna hæfileika sína með flutningi
leikrita í það. Leikritin hafa alla tíð
verið einna vinsælust af öllum dag-
skrárliðum útvarpsins, en bæta hefði
þó mátt þann lið, en það er hægt að
segja um alla liðina og mun lengst
af verða. En það er ekki nóg að leik-
ararnir flytji leikrit í útvarpið. Þeir
eiga einnig að flytja talað orð miklu
meir en gert hefur verið. Þeir ættu
til dæmis að flytja allar útvarpssög-
ur, nema ef Helgi Hjörvar dytti ofan
á einhverja skopsögu á borð við Bör
Börsson, en vafalaust hefði enginn
atvinnuleikari flutt þá sögu betur en
Hjörvar gerði. Hann er og afburða
upplesari eins og kunnugt er. Eins
ættu leikarar að flytja smásögur eft-
ir innlenda og erlenda höfunda, en
ekki höfundar eða þýðendur. Gera má
ráð fyrir að leikarar hafi lagt sér-
staka stund á framsagnarlist, en það
gera rithöfundar og skáljd sjaldan og
þá ekki heldur þýðendur. Að vísu er
rétt undir sérstökum kringumstæð-
um að láta höfunda flytja — en þá
aðeins til þess að gefa hlustendum
hugmynd um munnlega meðferð
skáldsins á eigin verkum. Leikararn-
ir eiga að verða meiri þátttakendu r
í flutningi dagskrár en nú er.
Söngvarar og tónlistarmenn koma
mjög oft fram í útvarpinu, og það
verður að telja mjög góðan hátt sem
útvarpið hefur haft frá upphafi vega
að gefa söngfólki víðs vegar að af
landinu tækifæri til að koma fram
opinberlega, jafnvel þó að þeir séu
alls ekki þekktir söngvarar eða hafi
lært til söngs. Hlustendur kunna vel
að dæma um slíkt og þeir gera ekki
kröfur til þess að allir séu kallaðir.
Þeim líkar betur að sem flestum sé
gefið tækifæri og þeir hafa yndi af
því ef skyndilega kemur fögur og