Viðar - 01.01.1939, Síða 122

116
LAUGVETNINGADAGURINN
[Viðar
minnzt á Laugvetningadaginn okkar svokallaða. En hann
er í rauninni af sömu rótum runninn og nemendasam-
böndin, eða öllu heldur einn þátturinn í starfi nemenda-
sambands Laugarvatnsskóla.
Á tíu ára afmæli skólans voru tiltölulega fáir af eldri
nemendum, er höfðu tækifæri til þess að sækja hann heim,
miðað við þann fjölda, sem þá þegar höfðu dvalizt þar við
nám.
Það var vissa okkar, að annir og ýmis atvik héldu fólkinu
heima, þrátt fyrir löngun til þess að rifja upp ánægjulegar
minningar í hópi gamalla góðkunningja.
Það var því horfið að því ráði að fjölga tækifærunum
til þess að hittast á Laugarvatni, eða komið á árlegum sam-
komudegi eldri og yngri nemenda. En þing er haldið fimmta
hvert ár, eins og áður hafði verið ákveðið.
Kennararnir voru ekki hvað sízt hvatamenn þessa. Meðal
annars töldu þeir það heppilegt vegna þess, að oft kæmu
þangað gamlir nemendur, en kennararnir voru þá iðulega
svo önnum kafnir, jafnvel á hvaða tíma árs sem væri, að
þeir gætu ekki sinnt þeim svo sem þeir vildu. Væri okkur
hinsvegar ætlaður sérstakur dagur árlega, gætu þeir verið
óskiptir með okkur. Einnig vildu þeir gefa sem flestum nem-
endum tækifæri til þess að fylgjast sem bezt með breyting-
um, bæði á innra starfi og umhverfi skólans. Á þennan
hátt yrðu þeir miklu fleiri, en ef komið væri saman aðeins
fimmta hvert ár.
Hinn fyrsti Laugvetningadagur var haldinn sunnudaginn
11. júní s. 1. Nokkrir komu að Laugarvatni kvöldið áður, en
flestir að morgni sunnudagsins.
Veðrið hélt ekki nágrönnunum heima. Það var svo yndis-
legt sem frekast varð á kosið. Hóparnir dreifðust upp um
hlíðar og niður með vatni, eftir því sem hver kaus. Tíminn
leið í gufubaði, sólbaði, sundi og við samræður, og allir
virtust una sér vel.
Síðari hluta dagsins var skotið á stuttum fundi. Gömlu
söngvarnir voru sungnir og látnir sameina hugina, og þeim,