Mjölnir - 01.11.1948, Qupperneq 9

^veinb/cjH'* Bjv!~i\$$an
í vor lögðum við strákarnir net i
læk sem rennu.r hjá Eiðhásur, 1 itir
han.n þvi Eiðhásalækur0Ég d'6r .Itr.f 6
H.i'óli að gá i netin.Við f engoni ot
mr-rga silunga0Svo var það, eitt cinn
ao -eg f-6r að ga 1 netin og þá kom neð
mér strákur frá Ei ðhásu.mg Þeg.' r vi
komum <að fyrsta netinu sáum'við extt-
hvað dökkt hjá þvi og er vi sáur.i við
að þetta var' minnlcur„Við tékum okkur '
i ákafa og er við höfðum nú hlaðið
okkur af steinum eins og við' ^játum
héfum við grjétkast á minnkinn.Hann
h|t st:rákurinn frá Eiðhásum hjálaði
nu heirn eftir eldspýtumPbenzihi og
öðru eldsneyti^en t)li heiö á meðan við
holuna ef minkurinn ætlaði át á rneðan„
Elli kom fljátt aftúr cg byrjuðu þeir
strax' að reyna að kveikjo. eld 1 holu~
múnnantm.Þao gekk ná erfiðlega fyrst
en svo fár að lifna 1 glæðununen "illa
gekk að fá. reykinn til að fára inn í
holuna en svo f6r að kvikna 1 gras-
CoU jjuuuco vax i!iiíiíih.urnV16 VOilUL'l OKiCLlX* XiUJxUXlcl tiii bVU lur UO -bTVlidia x gras-
nó til og byrjuðum nu að safna steinur iftu svo að þeim f6r ná ekki að lltast
4 /Vnt’r, — X «__ * JÍ MJl__________-fjf__ _X ________ _ X ,
á blikuna og f6ru að reyno. að slökkva
en þaö gekk mjög erfiðlega en lóks þeg
ar þeir gátu slSkkt var mikið sviðið
O ‘f* rrT» n O 1 Wi 1 -4 *? mn Tö -3 1 /Ii » v>i^ li /-■ *í .
v„ orðið áliðifi l-völdsoltftir
þetta s'ast minkurinn ekki framar á.
slim9Við fórum ná heim og sögðun jnE’iðliásalæknumj,en eitt sinn sáola sumarí
2im og sögöum rrá fréttirnar„]?egav j komst lcvenmaður einn*‘!a bænum 4 kast vii
_ .... T_ _ •_ V -r-r- •• v._* ' » .v »
5J.J w UAUO u JiiJL XIIUXJ. XUlg XlUXill -L'L U V Cti i.lXJá.J. U ÖViUiU
to^sPjettinn upp með læknum en steypii af grasinu i kring0keir héldu nái heim
s-f'Ban i lælcinn»Við hlupum ná þangað og enda vár VirXi^ w +
gaðumm ofan i lækinn en sáum ekkert “ '
nema £
ná heim og sögóum rifi'fr6t'tirnar»Þegt v , —--- « u^wa x Vn
'®g kom heim að Erauni og sagði frá ; 4 hannhjáán vár a'ð ganga hjá. ráttinni þegí
þessu.var mer ^sagt 'að horfið hefðu hán sá hann„Hán brá, skj ött viö og háf
nokkrir kjuklingar frá Borg einúm bæn-: grjátkast á minkinn en hann flýði i
iim 1 hreppnum0Allir þóttust 'ná vissir jihrauninu en hán þorði ekloi ao elta ham
um aö þar hef öi verið minnkur að vurk:j i eitt sinn sá' 6g Mnftinn hjá réttinni'
-Oli ðagoist nokkurnvegin vita hv ~r og sigaði 6g þá húndinum á hann.og eltd
nannxcurmn hefði bæli sitt0Hann hafM hann' hann. fyrst lengi hjá ráttinni en
fundið mjög grunsamlega holu fao þvi *"
er honum fannst )þá snemma' um voriö
]begar hann haf ði verið a'8 snala0.Bhnn
ákvað þvi strax að hann skyldi gera
hefferð á minkinn dag.inn eftir^ilann
for strax eftir kv'öldmat næsta dag ca
ffekk hann með^sár strá„k frá Eiöhásum"
þeir hjáluðu ftú át.eftir og fáru aö
leita a ö bclunnf*Þeif fundu hana fljájt
og athuguðu. hana og sáu að þetta gat
ve'l verið minkahola0Þeir ráðguðust ná
um hvað gera skyldi og ákváðu siöast
að reyna að svæla hann inniaElli en syo

'/l|G
tr
i
'(T——«

— — — w *— v ' —. V w U -X_ XXIX —x_ V—/ X X
siöan háldu þeir uppeftir og sáðast sá
6g til þeirra er þeir^voru komnir upp
í hálána hjá' f jallshliðinnij,en þ-r gafí
hundurinn upp „Meira fráttiág ekki af
minknum ................
Eramhald af bls,,^
.osrunooA .
sem nokkúr maður míegnar að gera,
lívað^ Jívernig fár ?j? spyr Jón betri
Ha'rinf éll, ' öskraði Jon verri.HVer?
Hann Pállp með eins atkvæðámun, Þtaö
Það var þitt 'atkvæði mammá sem f£llc
pál^Þannig. gengur þtað þennán dag
og næsta ög endar me'ð þvi að’ Jón
verri rekur móður síntallJ'án betrú er
að re.ynaaáð miðla málum en þai f éklc
engu hreýít0 Járunn á að flytja til
hennar Gunftu 4 Bæjar-Hvammi systur-
dáttur sinnaru
a en það e::;
i ur bakírru
d.
enn eruix'i við að
•á :ti hápurir.n0Í3g rét. „ „
,ftá fer þetta. að verða búið
O' fegoÞetta hefur verið yndislegur
rar»Hyg3>að kostar mig lika mörg orð
; Iþ-sa ho?nim„ Bráðum mun morgunsálin
Lxi'r -.ippy "Morgunstund ber gull i mund'!