Mjölnir - 01.04.1949, Side 5

3
aö fara austur og eg reeö
henni £ rvoitina.Pabbi og
mamma ganga við hægri hlið
mína.Pabbi heldur a tösk-.
unqumög.fer með þær niöur
í lest..Nil. bllæs skipið
annaö' sinn og ég flýti mér
niður- í klefann minn og læjS
dótið mitt þar .Pegar',ég khm
aftur upp e.r fólkið að • ;
kveðjast.Eg kveð pabba og/ . /
mömmu.Svo er blásið til ■ j
brottferð.ar og allir 'sem
ekki ætla meö Heklu faro •• ■
í lan.d .Landbráin aer tekin ög-
það kemst skriður á skipið.. .
Pabbi; og mamma standa og
veifa og ég á máti þangað
t.il þau hverfá í móöu eftij
því se.m skipiö fja.rlægisf.' .
Paö' er' glaða. sólskin og ;•
lygn sjor.Reykjavík f.jar-
lægist og hvarfur síöan.En ■
þá tekur viö sjórinn á
allar hliðar og ég horfi
á hvernig hann fréyðir
undah ’skipinu.Hvítir mávar
,á þöndum vængjum sví.fa í ■
kring um skipiðog haf.a. helat
til of hátt með arginu í aér,
Mér fer' að kólria svo ég fer
inn í setusalinn.., Par' sijjun
fólk sumt aö spiXa og/'svuíif. aö;
lesa.Pað heyrist bjölluhring-
ing,það er hringt til mátár,
fölkiö stendur upp og fer .
nið'ur í bórösalinn og 4 '
ég ei.nnig,Hvítklæddir
þjónar þjónuöu okkur.Eg
treð eins miklu í mig og
ég get,,því mér var sagt
að ef maður borðaöi rpikið^
yrði maður ekki sjóv.eikur'.
skipiö líður áfrára svo
rnaður fann ekki til sjó-
veilci fyrr en viö Reykjanes-
tanga.,en þar var -svolítil
undiralda,og versnaði eftir
því sem austar dró.faö uröu
margir sjóveikir,en samt varð
ég ná ekki sjóveikfnema ein
hver velgja var inni í maganun
á mér.Og. eftir nokkra stund
var allur skipsskrokkurinn
klíndur át í ogeöslegu gubbi.
Paö var meiri oþverrinn.Ég
skil annars ekki hvera" vegna
fólkiö er aö gubba svóna
dýrmætum mat s.em kostaði
hv*rki meira né minna en
\ 20 krónur.Eg aö minnsta kosti
•• 'mundi ekki týma a.ð gubba
■: Því .
Eitt sinn þt]ga.r óg yð.r.
aö fara inn í setusalurin
; sá ég í fætur á manni sera
lá dti í horni ,3?egar 6.;
gætti betur að sá ég að
, karlinn' á kas,sanum lá 1; rna
alveg ós jálfbia.rga .Aumingjá
karlinn var sjóveikur.Eg
get ekki annað en fariö að.
brosa. að því .Kátbroslegt
var að sja 'hann liggjs
þarna,ha.nn sem var vanur
aö' vera svo hreaq, þ'egar. hann
stóö uppi á kassanum með
háttinn sinn og biblíuna' á
lof'ti og roddina sem heyrð-
ist- ábyggilega til Ameríku.
■Um.kvöldiö fÓr ég nlður
í klefanh minn til að sofa,
Þar var meiri hitinn,það
vár álveg eins og- maöur væri
bará í ofni.Ég laghist aamt
fyrir..Allt í' kring um mig
var sjó'veikt fólk.Már var
svona: hálf óglatt af aö hlusta
á fólk æla,en auðvitað gat
það ekki ge.rt af bví þ.ó. á.ð
þaö væri veikt.En ég var
svo þreytt að svefninn sigr-
aði aö lokum ,IJm morguninn
vakti skipsþernann okkur
og gaf okkur mjólk og brauð.
Pegar ég var buin aö hvíla
mig svolítið lei't ég rit um
kýraugaö ug sa aö þaö var
logn.Eg fer þ4 á fætu • 'c :
skima eftir fqtumun r.i'. úr.
. og er nokkra • stund ao tf n--
þau saman. Buxu/rnar vo.ru unc1-
ir kojunni,blárisan hc ó'
skápshuröinhi,Bokkapnir láu
Pramhalð á síðu 5
\\