Bankablaðið - 01.02.1936, Blaðsíða 3
BANKABLAÐIÐ
63
Krofan er: Jofnréfti.
Vegna þess, að herra (s. t.) Sigurður
Guðmundsson hefir alveg að ástæðu-
lausu ráðist á starfsmenn bankanna, cel
ég óhjákvæmilegt að upplýsa málavexti.
Af skýrslu stjórnar F. S. Ú. í. getur
öllum dómbærum mönnum orðið ljóst,
að það, sem kjarni málsins snýst um,
er koma S. G. í Útibúið á ísafirði 15.
marz 1935, og veiting hans fyrir gjald-
kerastöðunni frá 1. október s. 1.
Ef nú nokkurt mark væri takandi á
skrifum S. G. í sambandi við þetta mál,
þá ætti ég, sem formaður starfsmanna-
félagsins, að hafa gert mig sekan um
vítaverðar tilraunir til að vinna á móti
hagsmunum bankans á þann hátt, að
leggjast á móti því, að „ráðvandur
maður“ gæti orðið starfsmaður bank-
ans og stétt bankamanna eftirbreytnis-
verð fyrirmynd.
Að því er mig snertir og meðstjórn-
endur mína, þá fer því mjög fjarri, að
við höfum á nokkurn hátt viljað
vinna bankanum tjón, né heldur sé-
um orðnir sannir að sök, á þann hátt,
sem S. G. vill vera láta, •— enda fæ ég
ekki betur séð, en að fyrir liggi ótvíræð-
ar sannanir, sem taki af allar efasemd-
ir um, að slíkar getsakir eru órökstudd-
ar blekkingar.
greinarhöfundur sæmi sér betur á öðr-
um vettvangi en að skipa háttsetta
trúnaðarstöðu í banka.
Annars benda niðurlagsorð grein-
arinnar 'til þess, að hann hugsi sér að
hverfa úr bankanum, og sér því Rit-
nefndin, fyrir sitt Leyti, ekki ástæðu til
að svara greininni frekar.
1. Þegar Sigurður Guðmundsson var
settur gjaldkeri hinn 15. marz s. 1.,
hafði Adolf Björnsson, að tilhlutun
bankastjóra Útvegsbankans, gegnt
þar bókarastarfi um nokkurt skeið,
án þess að nokkrar athugasemdir
kæmu fram, sem leiddu annað í
ljós, en að Adolf gæti í hegðun og
ráðvendni keppt við hvaða heiðurs-
mann sem væri.
2. Aftur á móti virðast allar líkur
benda ótvírætt í þá átt, að starfs-
fólk Útvegsbankans hafi sízt of
mælt, er það lýsti hæfileikum Sig-
urðar, sem bankamanns, því vitan-
lega hefði Útibúið ekki verið látið
greiða Árna J. Árnasyni fullt kaup
til 1. okt., ef S. G. hefði frá önd-
verðu haft getu og vilja til að inna
af hendi þau störf, sem hann tók
gjaldkerakaup fyrir.
3. Nú verður ekki séð af því, sem enn
er fram komið í þessu máli, að hér
sé um sérstakan afburðamann,
með eftirbreytnisverða ráðvendni,
að ræða, þvert á móti mun fram-
boð á slíkri ráðvendni vera ótæm-
andi.
Vegna tilveru sinnar og stefnuskrár
hlaut starfsmannafélagið, og taldi sér
eftir atvikum skylt, að mótmæla slíkum
ráðstöfunum og vinna á móti því eftir
getu að þær næðu fram að ganga. Ég
get hins vegar með engu móti gert mér
grein fyrir, af hvaða ástæðum við hefð-
um átt að fyllast fögnuði yfir komu
Sigurðar Guðmundssonar í Útibú bank-
ans né heldur fæ ég séð, að hann, eða
þetta illyrta skrif hans, sé takandi til
fyrirmyndar, — en það eru sönnunar-