Bankablaðið - 01.02.1936, Blaðsíða 5
BANKABLAÐIÐ
65
Mófmæli gegn árásum Sigurðar Guðmundssonar.
Allt til þessa hefi ég látið afskipta-
lausar umræður, er orðið hafa um veit-
ingu gjaldkerastöðunnar í útibúi tJt-
vegsbanka fslands h.f. á ísafirði. En er
ég sá grein Sigurðar Guðmundssonar,
ADOLF BJÖRNSSON
er birtist í blaðinu „Skutull" á ísafirði
skömmu fyrir jól og nú kemur fyrir
augu lesenda Bankablaðsins, þótti mér
nægjanlegt tilefni gefast til að and-
mæla ásökunum, er þar koma fram í
minn garð.
Sigurður Guðmundsson segir, að
„ýmsum virðist athyglisvert, að blaði
bankamanna skuli vera svo tíðrætt um,
að heiðarlegur maður, sem hefir reynzt
dugandi við önnur störf, gjöri stétt
bankamanna þann sóma að telja sig til
hennar, þegar sama blað minnist ekki
einu orði á þá skömm, sem ýmsir menn
hafa gert stéttinni með þjófnaði,
drykkjuskap og allskonar óreglu“. Þeir,
sem lesið hafa skýrslu stjórnar Félags
starfsmanna Útvegsbanka íslands h.f.
í 3. tölublaði Bankablaðsins, hljóta að
skilja, að þessi þáttur í grein Sigurðar
Guðmundssonar snertir að engu megin-
kjarna þeirrar gagnrýni, er veiting
hans hlaut meðal bankamanna, og kom
greinilega fram í umræddri skýrslu. I
stað þess gerir Sigurður Guðmundsson
hér tilraun til að draga deilumálin inn
á þann vettvang, að hann hafi á móti
þjófum, drykkjuræflum og þess háttar
lýð átt að sækja, og furðar ekki, þótt
meirihluti bankastjórnar hafi tekið
heiðarleik hans fram yfir það, er aðrir
umsækjendur höfðu til brunns að bera.
Mér er ekki kunnugt, yfir hverju var
þagað af Bankablaðinu eða hvaða þjófn-
aður var fyrirbyggður með skipun Sig-
urðar frekar en annarra umsækjenda.
Og Sigurður veit, að engu hefir verið
leynt í þessum efnum. Hann veit, eins
og allur almeningur, að blöðin hafa ekki
þagað yfir misgjörðum bankamanna og
ógæfu, er sumir þeirra hafa ratað í
vegna yfirsjóna í störfum sínum.
Þessir menn hafa ekki hlotið grið hjá
blöðunum, þannig að þörf sé á nýju
blaði til að rekja feril þeirra. Eða skyldi
það vera alvara Sigurðar Guðmundsson-
ar, að hann ætlist til að hlutverk Banka-
blaðsins eigi að vera það eitt, að rifja
upp misgjörðir fyrrverandi banka-
manna, og máske dáinna?
Það eru algjör rangmæli hjá Sigurði
Guðmundssyni, að bankamenn séu ó-
samþykkir því, að heiðarlegir menn
hljóti stöður, sem losna í bönkunum og
að blaði þeirra sé af þeim sökum tíð-
rætt um komu Sigurðar í bankann á
ísafirði. Þessi ummæli Sigurðar eru að-
eins sjúk ímyndun, sem felur í sér að-