Bankablaðið - 01.05.1937, Blaðsíða 1

BANKABLAÐIÐ
3. ÁRG. | MAÍ 1937 j 1.-2. TBL
Tryggingamálin.
Þegar lögin um alþýðutryggingar
gengu í gildi eftir næst síðasta þing,
þótti þankamönnum gengið á hlut sinn,
þar sem ekkert tillit er tekið í lögunum
til löghelgaðs sjóðs eins og Eftirlauna-
sjóðs starfsmanna Landsbankans, né
heldur til samskonar sjóðs í Útvegs-
bankanum.
Stjórn Sambandsins hafði lengi vel
forgöngu um málið og reyndi með við-
tölum að vekja skilning tryggingar-
stjórnar og annarra aðila á þessu nauð-
synjamáli bankamanna, ef takast
mætti á þann hátt að finna friðsamlega
lausn málsins.
Á þeim fundum, þar sem málið hefir
verið rætt, hefir það verið einróma
krafa bankastarfsmanna, að lögunum
verði breytt þannig, að þeim yrði leyft
að hafa sína eftirlaunasjóði, án þess
að til þyrfti að koma tvöföld skatta-
álagning í þessu skyni.
I byrjun apríl afhenti Sambands-
stjórn starfsmannafélögunum í við-
komandi bönkum málið, þar sem líta
varð svo á, að það snerti fyrst og
fremst starfsmenn þeirra banka, sem
þegar hafa löghelgaða sjóði.
Hér er eftirrit af bréfi frá Starfs-
mannafélagi Landsbankans til allsherj-
arnefndar Alþingis, sem bregður ljósi
yfir afstöðu bankamanna í þessu máli,
og skýrir enda frá undirbúningi þess.
„Reykjavík, 12. apríl 1937.
Samkvæmt lögum nr. 10 frá 1928,
um Landsbanka íslands, var stofnaður
eftirlaunasjóður starfsmanna Lands-
banka íslands og er starfsmönnum
bankans gert að greiða til sjóðsins 3%
af launum sínum gegn jafnmiklu fram-
lagi frá bankanum sjálfum.
Starfsmenn bankans fögnuðu mjög
sjóðstofnun þessari og þeirri tryggingu,
sem hún veitti þeim, þótt iðgjaldið
væri allþungur skattur. Sjóðurinn hef-
ir eflst allmikið á undanförnum árum
og sjóðfélagarnir vænta góðs af starf-
semi hans í framtíðinni og vita, að
hann veitir þeim mjög mikilsvarðandi
tryggingu á sínu sviði, en þeir höfðu
ekki búist við því, að löggjöfin myndi
krefjast þess af þeim, að þeir legðu
fram frekari framlög fyrir sömu trygg-
ingu.
Með lögunum um alþýðutryggingar
var starfsmönnum bankans þó, eins og
flestum öðrum, gert að greiða fullt ið-
gjald til Lífeyrissjóðs Islands og það
þrátt fyrir það, að svo var umbúið, að
þeir gátu aldrei vænst þess að njóta
neins frá þeim sjóði.
Þessvegna var það, að trúnaðarmenn