Bankablaðið - 01.05.1937, Blaðsíða 4
4
BANKABLAÐIÐ
mæta á mótinu fyrir hönd Sambands-
ins, en veikindaforföll hömluðu því,
að hann gæti tekið þátt í mótinu. Nú
hefir Samband sænskra bankamanna
boðið okkur þátttöku í móti, sem hald-
ið verður í Stokkhóimi 6.—8. maí n.k.
í sambandi við 50 ára afmæli sænska
sambandsins. Vænti forseti þess, að
hægt yrði að senda fulltrúa þangað.
Um þriggja ára skeið hefir tíðkast
Jcnattspyrnukeppni milli starfsmanna
Útvegsbankans og Landsbankans.
Hefir Sambandsstjórn fallist á að
heimila ritnefnd Bankablaðsins að
verja nokkru úr blaðasjóði til kaupa
á verðlaunagrip, knattspyrnumönnum
til uppörfunar og gamans.
Þá rakti formaður sögu tveggja á-
hugamála bankanna, sem stjórn Sam-
bandsins hefir haft til meðferðar að und-
förnu, tryggingarmálin og stofnun bygg-
ingarsamvinnufélags. En þar eð þess-
ara mála verður sérstaklega getið á öðr-
um stað í blaðinu, sleppum við þeim
hluta skýrslunnar.
Forseti kvað sambúð starfsmanna
og bankastjóra hafa verið sæmilega á
síðastliðnu ári. Engir stórvægilegir
árekstrar orðið og Sambandsstjórn
eklti borist kvartanir um vanefndir á
yfirlýsingum bankastjórna í sambandi
við stöðuveitingar í bönkunum. Hins-
vegar væru stjórnir bankanna oft sein-
ar til svars, svo að lítt er við unandi,
en væntanlega stendur það til bóta.
Forseti lauk máli sínu á þessa leio:
„Sambandsstjórnin kannast fullvel við,
að hún hefir lítið gert, og má með
réttu deila á hana fyrir það. Hún hef-
ir þó reynt eftir getu að sinna hverju
því máli, sem á dagskrá hefir verið á
hverjum tíma, bæði þeim, sem slcouð
hefir verið til hennar, og öðrum, sem
henni hefir verið kunnugt um að þyrfti
að sinna. Ég mun ekki deila á sam-
bandsfjelaga, þótt stundum hafi mér
þóft þeir alltómlátir um sinn félags-
skajp. Ég veit að reynzlan þarf að
kenna þeim að meta hvers virði sam-
tökin eru, þá mun félagshugurinn
þroskast og Sambandið eflast.
Ég vil svo þakka meðstjórnendum
mínum fyrir góða samvinnu og skiln-
ing á aðstöðu okkar í þessum félags-
skap. Svo vænti ég þess, að þó að af-
rekin séu ekki stór eftir árið og þó að
margt megi finna okkur til foráttu,
að þessi aðalfundur beri vott um það,
að við stöndum nú nokru nær en við
stóðum fyrir ári síðan í þeirri einingu
og samhug, sem þessum félagsskap er
nauðsynlegur og eðlilegur“.
Ræðu forseta var tekið með dynj-
andi lófataki. Nokkrar umræður urðu
um skýrsluna, sérstaklega um bygg-
ingarmálið og stofnun byggingarfé-
laga og um tryggingarmálin.
Því næst voru lagðir fram endur-
skoðaðir reikningar Sambandsins og
Bankablaðsins og samþykktir í einu
hljóði.
1 stjórn Sambandsins voru kosnir:
Einvarður Hallvarðsson, forseti end-
urkosinn með 51 atkvæði. Þrír menn
aðrir fengu eitt atkv. hver. Meðstjórn-
endur: Guðmundur Ólafs, Þorgils
Ingvarsson, Haukur Þorleifsson og
Kristján Jónsson og til vara: Björn
Björnsson, Adolf Björnsson, Jóhanna
Þórðardóttir og Baldur Sveinsson, öll
kosin með öllum atkvæðum. Endur-
skoðendur kosnir í einu hljóði: Sig-
urður Bjarklind og Ásgeir Bjarnason.
Sú ákvörðun var tekin með 22:8 atkv.
að hækka árstillag sambandsfélaga úr
1 krónu í 2 krónur.