Bankablaðið - 01.05.1937, Blaðsíða 18

18
BANKABLAÐIÐ
aðflutningsgjald af öllum iðnaðarvör-
um sem flytjast til landsins, öðrum en
vélum sem ekki verða smíðaðar í land-
inu sjálfu, þar til höfuðstóll sjóðsins er
orðinn 8 millj. króna. (Talið er að að-
íluttningsgjaldið mundi nema 200 þús.
kr. á ári). Ennfremur er gjört ráð fyr-
ir útgáfu vaxtabréfa, allt að tvöföldum
þeim höfuðstól, sem sjóðurinn hefir á
hverjum tíma.
Frumvarpinu fylgir mjög merkileg
ritgjörð, sem hr. E. Lundberg ritaði fyr-
ir nefndina, „um lánsstofnun fyrir
smærri iðnfyrirtæki“.
Er þar bent á að árleg aukning vinnu-
færra karlmanna á öllu landinu muni
vera 390, en vinnufærra kvenna 374, og
að helmingur hinna síðartöldu leiti sér
atvinnu, þannig að árlega fjölgi um 577
vinnufæra karla og konur, sem atvinnu
leiti. Telur greinarhöf. að sú eina
starfsgrein, sem við þessu fólki geti
tekið, sé iðnaðurinn.
Árið 1930 voru aðeins 4500 menn við
iðnað og handverk hér á landi, þ. e. 9 %
af öllum starfandi mönnum (30% í Sví-
þjóð). Til þess að koma í veg fyrir meira
atvinnuleysi bendir höf. á, að iðnaðurinn
verði að auka starfsmannafjölda sinn
árlega um 10 %.
Enn voru flutt frumvörp um rekstrar-
lánafélög (flutningsmenn Sig. Kristj-
ánsson og Jóhann Jósefsson), um skipt-
ing fasteignaveðslána (flm. Páll Zop-
hóníasson og Bjarni Ásgeirsson) og um
reiknings- og skuldaskil sparisjóðsins
Gullfoss í Hrunamannahreppi.
EKKERT KAFFI
ER SVO GOTT
AÐ
LUDVIG
DAVID
BÆTI ÞAÐ
EKKI
Auglýsið i BANKABLAÐINU