Bankablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 39

mundi ég ekki eftir annari manneskju en
Svölu, þetta var hún — hún var komin! —
Mér til ama tók ég eftir, að ég hafði linýtt
svart hálsbindi á mig um morguninn, en
það varð að hafa það. Ég rauk til dyra og
lauk upp. — Olga! það var hún, sem stóð
við dyrnar, og rauða kápan hennar með
loðkragann var snædrifin, því hríð var á. í
leiftursýn sá ég bláan himinn hrynja í
hafið, kalt og grátt, en upp úr því reis
kona í rauðri kápu, eins og sker ...
„Nú, ert það þú?“ hraut mér af munni,
líkt og ég hefði verið vakinn af svefni.
„Sæll,“ sagði hún. „Ertu einn heima?“
„Eins og þú sérð, fröken,“ svaraði ég og
reif dyrnar upp á gátt. Hún hlaut strax að
hafa séð það. —
Við fengum okkur sæti á sama hátt og
áður: hún á stólnum, ég á legubekknum.
Og á þeirri stundu öðlaðist ég hinn napra
skilning á atburðunum: Þeir voru runnir
af hversdagsleikans rótum og óskum mín-
um óviðkomandi.
„Jæja, hvað gera þeir nú í bæjarstjórn-
inni?“ spurði ég upp úr þurru til þess að
hefna mín, og byrjaði að horfa á rauðan
díl uppi í herbergismæninum.
„Æ,“ kvartaði hún, „voðalega ertu leið-
inlegur. Heldurðu að ég hugsi um pólitík?“
„Nei, nei. Fyrirgefðu, elskan. Mig minnti
bara, að jtað væri hann Jón í Haga. En svo
er hann þá dauður, jægar öllu er á botn-
inn hvolft. — Annars hef ég nú fundið upp
nýja heimspeki, algjörlega órígínala, eins
og útlendingur. Hefurðu garnan af heim-
speki, Olga?"
Hún horlði á mig liissa og ráðalaus.
„Hefurðu drukkið ]:>ig fullan, Hrafn?"
spurði hún loks.
Ég lét hana ekki slá mig út af laginu.
„Líttu á Jænnan rauða díl,“ sagði ég og
benti. „Á jtennan rauða díl horfi ég, jjangað
til mér vitrast jtað, sem oss mönnunum

Gleðileg jól!
FARSÆLT NYTT AR!
KEXVERKSMIÐJAN FRON H.F.
Gleðileg jól!
FARSÆLT NÝTT ÁR!
TÓBAKSBÚÐIN LONDON
Gleðileg jól!
FARSÆLT NÝTT ÁR!
ÁSG. G. GUNNLAUGSSON Cr CO.

Gleðileg jól!
FARSÆLT NYTT AR!
Áburðarsala ríkisins
GRÆNMETISVERZLUN RIKISINS
BANKABLAÐIÐ 29