Alþýðublaðið - 01.10.1923, Qupperneq 1

1923
Mánudagioa 1. október.
225. töiublað.
Almennur Atbýðufiokksfunður
verður í kvöld, mánudag 1. okt., kl. 8 e. h. í Bárubúð.
Máishafjendur: Jón Baldvinssou, Héðinn Valdimarsson og
Ólafur Friðriksson. — Frambjóðendum í Reykjavík og
Eggert Ciaessen er boðið á fundinn.
. - : :
Framlijú’éanfii Al{t|5uflokksins í
Testmannaejjum.
Mönnum kann að finnast
borið í bakkaíullan lækinn að
skriía um Ólaf Friðriksspn, þvt
að um engan núltfandl íslending
hefir verið meira skrifað og tsl-
að síðustu árin. En þeir, sam
nýlega hafa um hann skrifað, eru
andstæðingar hans, og mynd sú.
sem þeir hafa af honum málað,
er harla óiik manninum eins og
hann er.
Ólafur Friðriksson kom hing-
. að fyrir 8 árum siðap, 29,ára
gamall þá. Hafði hann dvalið
aokkur ár í Danmörku, orðlð
hugfanginn af jafnaðarstefnunni
og unnið fyrir hana þar. Þá var
Ó'atur óþektur öílum almenningi,
ðn haíði undirbúið sig undir
pólitiskt starf sitt hér á landi
og var þá þegár orðinn óvenju-
vel mentaður maður, ekki sízt í
öllum íéiagsmálum.
Verklýðssamtök voru þá œjög .
í bernsku hér á íslandi, nema
hafist hafði verið nokkuð handa
hér í Reykjavík með verka-
mannaiélaginu Ðagsbrún, en eng-
inn fastur pólitiskur fiokkur var
tii sem fylgdi jafaaðarstefnunni.
ÓFfur biés þegár lífi inn í þann
félagsskap, sem fyrir var qg
gerðist aðaiforgöngumaður að
stofnuu Aiþýðuflokksins, sem er
nú einn hinna þriggja höfuð-
flokka í stjórnmálum hér og hefir
inuan s'tnna vébandi albýðuaa
við sjávarsíðuua og ítök nokkur
sums staðar í sveitum. Hefir þessi
fiokkur síðan vaxið svo ört og
skipulag hans styrkst svo mjög,
að hann má óefað teljast eini
varanlegi stjórnmálaflokkurinn
hér á laodi. Saga Alþýðuflokks-
ins þessi árin er að mörgu leyti
saga Ólafs Friðrikssonar, enda
hefir hann ætíð setið f miðsjórn
flokksins og um langan tíma
verið ritstjóri flokksblaðanna.
Hefir hann unnið mikið verk
i þágu jafnáðarsteínunnar og út-
breytt hana í ræðu og riti víðs-
vegar um landið. Barátta Al-
þýðuflokksins fýrir rétti hinna
starfandi stétta gagnvart stór-
efnamönnunum hefir verið bar-
átta Óiafs, og hefir hann með
viijakraíti sínum og áhuga átt
mikinn þátt í að lyfta hinum
vinnandi stéttum til meira sjálf-
stæðis, sjáUtrausts og velmegunar.
Ólafur Friðriksson er tæpur
meðalmaður á bæð, grannvaxinn,
fölleitur, skarpleitur, svartskeggj-
áður, alskeggjaður, andlitsfaliið
regluiegt, gráeygur, hvasseygur
og hvatar í hreyfingum. Er sýni-
legur foringi, hvar sem hann
kemur fram. Málrótnurinn er
mikill og tilbreytingaríkur, og
svo afburðamælskur og rökfimur
er hann, að enginn mun standa
honum á sporði hérlendis. Ól-
afur er tilfinnlngamaður og aí
sndstæðingum k líaður öfgamað-
ur, en flestir munu þó hafa téklð
eftir þvi, hve sérstaklega rósaœ-
ur hann er, þegar mikið liggur
við, og aldrei iætur hann smá-
deilur innán flokksins tefjr sam-
vinnu við aðra Alþýðuflokksmenn
né sókn á andstæðiugana. Hann
er, sem margan mun ekki gruna,
mjög hygginn stjórnmáiámáður
og er' sérstaklega iaginn á að
koma þeim málum í tramkvæmd,
sem hann óskar, ekki að eins
með áhlaupum, heldur engu síð-
ur með samningum. Að orði er
höfð viljafesta Ólafs, og er éng-
um hægt að snúa honum frá því
máli, sem hann álítur rétt. Víð-
sýni hans og langsýni viður-
kenna mótstöðumennirnir.
Ahrif Ólafs Friðrikssonar éru
ekki að eios mikil innan Alþýðu-
flokksins, he’dur gætir þeirra alls
st&ðar í opinberum málum, og
mun vitanlegá íýlgi hans reynast
ólíkt betra t'l framkvæmda á
nauðsynjamálum heldur en fylgi
þingmanns, sem er miðiungs-
maður í stjórnmálum, jafnvel þó
að hann tilheyri hinum ráðandi
stéttum.
Fyrir Vestmannaeyinga er
Ólafur Friðriksson ákjósaniegastí
þingmaðurinn, sem völ er á.
Hann hefir verið og er aðallega
tálsmaður þeirra stétte, sem þar
eru fjölmennastár, sjómann^,
verkamanna og annarar alþýðu,
og hann mundi með áhrhum
sínum geta unnið meira íyiir al-
þýðuná i því kjördæmi á 4 næstu
þingsetuárum heldur en aðrir
þiogmenn þeirra hafa gert frá
byrjun. Má og telja það víst, að
alþýðan í Vestmannaeyjum sé
svo pólitiskt þroskuð, að gera
Eyjar að einu af höfuðvígjum
jaínaðarstefnunnar með því að
kjósa Ólaf Friðriksson á þing.
Santbandsstjórnarmaður,
Framleiðslutaekin eiga aft
rera þjóftareign.
í ■