Bankablaðið - 01.09.1981, Blaðsíða 5

5
Hvað segjaþau?
Guðrún Ásgeirsdóttir, bókari í
Sparisjóði Reykjavíkur og ná-
grennis. Hún hefur starfað rúm
tvö ár í banka og er í stjórn starfs-
mannafélagsins.
1) Eg tel að knýja beri á um samninga sem
allra fyrst.
2) Að kaupmáttur ráðstöfunartekna auk-
ist.

Guðmar Hauksson, vinnslustjóri
í Reiknistofu bankanna. Hann
hefur starfað hjá RB í 4 ár og er í
varastjóm starfsmannafélagsins.
1) Við hljótum að þrýsta á um að samið
verði innan eðlilegra tímamarka, sem
teljast þá í vikum, en ekki mánuðum,
a.m.k. mega samningar ekki dragast úr
hömlu, eins og gerðist við síðustu
samninga. Bið eftir samningum
annarra stéttarfélaga er því hæpin að
mínu mati, þótt það sé sjálfsagt að fylgj-
ast með kröfugerð þeirra og fram-
vindu samninga almennt.
2) Megináherslu ber auðvitað að leggja á
beina kauphækkun og aukna mögu-
leika á þrepa- og flokkahækkunum.
Hins vegar þarf líka að leggja mun
meiri áherslu en gert hefur verið á
kröfur mn þátttöku starfsmanna í
ákvarðanatöku þeirrar stofnunar, sem
þeir vinna við, a.m.k. um mál, sem sér-
staklega snerta starfsmenn, umhverfi
þeirra og störf.
Pálína Kristinsdóttir, kerfisfræð-
ingur hjá Iðnaðarbanka Islands.
Hún hefur starfað sjö ár í banka
og átt sæti í stjórn starfsmannafé-
lagsins.
1) Ég tel rétt að knýja á um samninga sem
fyrst og ekki að híða eftir einhverju,
sem við vitum ekki hvað verður. Mér
þykir kröfugerð okkar mjög sanngjörn
og tel ég að það ætti ekki að vera mjög
erfitt að semja um þessi kjör. Verði
þróunin sú að önnur stéttarfélög nái
hagstæðari samningum finnst mér að
við þurfum að hafa ákvæði í okkar
samningum um sambærilegar hækk-
anir eða uppsögn á þeirn.
2) SIB ber skilyrðislaust að leggja áherslu
á hærri laun og bæta við tveimur launa-
flokkum í töflu.
Eiríkur Guðjónsson, bankaritari í
Búnaðarbanka Islands. Hefur
starfað í þrjú ár í banka.
1) Það er augljóst mál að við töpum á
hverjum deginum sem líður án samn-
inga okkur til handa. Þannig að ég álít
það vera brýnt að knýja fram samninga
sem allra fyrst. Raunar er það ekki ein-
ungis kjaraatriði, heldur einnig for-
senda fyrir því að við getum talist sér-
stakt verkalýðsfélag, að við látum það
ekki verða hefð, að okkar samningar
verði eins og sérstök grein aftan við
samninga þá sem BSRB menn láta
bjóða sér á hverjum tíma. Eins sakar
ekki að það komi fram hvort að við
erum að semja við aðila sem hafa raun-
verulegt umboð til þess að semja við
okkur. Ef þeir treysta sér ekki til þess
að fara að byrja að tala við okkur í
alvöru, þá verður að reyna á hverja
þýðir í raun fyrir okkur að semja við,
og hverjir hafa völdin.
2) Raunhæfa grunnkaupshækkun upp
launastigann.
Valgerður Kristjánsdóttir, einka-
ritari í Samvinnubanka Islands.
Hefur starfað rúm 7 ár í banka og
er í stjórn starfsmannafélagsins.
1) Að sjálfsögðu á að knýja á um samn-
inga sem allra fyrst. Það stoðar ekkert
að bíða í nokkra mánuði eða rúmt ár
eins og í síðustu samningum, og fá þá
svo til enga leiðréttingu á launum. Það
er líka ógerningur að sjá fram í tímann
hver þróunin á almennum vinnumark-
aði verður, en einhverjir verða að
byrja, og er það von mín að væntanleg-
ir samningar okkar verði öðrum stuðn-
ingur í kjarabaráttu sinni.
2) Ég tel að ekki bara' SÍB heldur allur
almenningur eigi heimtingu á að kaup-
máttur launa rýrni ekki og að eigi að
vera rauði þráðurinn í komandi samn-
ingum.