Bankablaðið - 20.12.1981, Blaðsíða 7

Hvað er að?
7
úreltar samningaaðferðir, sem lýsa sér
fyrst og fremst í því að viðurkenna aldrei
rök, sem sett eru fram, heldur þumbast
við, og telja best til árangurs að eyða sem
mestum tíma í málin.
Það lýsir sér t. d. í því að svara aldrei
tilboðum eða gagntilboðum, sem á milli
aðila berast á samningafundum fyrr en
eftir fjórar til átta klukkustundir. Samn-
inganefnd bankanna telur sjálfri sér trú
um að með þessum biðtíma geti hún haft
einhver sálræn áhrif á afstöðu okkar til
samningagerðar, sér í hag. Þeir eiga það
líka til að draga til baka það sem þeir hafa
áður verið búnir að fallast á og reyna að
sýna með því að þeir séu harðir samninga-
menn. Þetta er allt saman misskilningur
hjá fulltrúum í samninganefnd bankanna.
Við sjáum í gegnum þessar starfsaðferðir
og höfum hvatt þá til að taka upp önnur
vinnubrögð.
Þeir hins vegar láta ekki segja sér fyrir
verkum og beita áfram aðferðum er til-
heyra löngu liðinni tíð og þekkjast vart
lengur.
Viðbrögð bankanna í endurskoð-
unarmálinu
Þeir sem jafnframt þekkja til kjarasamn-
ingagerða aðila fyrir árið 1980, þ. e. 1977
og fyrr, segja að í þessum málum hafi orð-
ið miklar breytingar til verri vegar. En það
er ekki einungis í eiginlegum kjarasamn-
ingaviðræðum, sem samskiptin eru ekki
nógu góð, heldur einnig á mörgum öðr-
um sviðum, þar sem sameiginlega þarf að
vinna að málum. Er það skemmst að minn-
ast þegar SÍB á síðasta vetri ætlaði í fyrsta
skipti að beita endurskoðunarrétti sínum
til leiðréttingar á launum.
Beiðni um endurskoðunina var send
bönkunum fyrri hluta febrúarmánaðar og
þá beðið um viðræður um málið. Síðan
leið heill mánuður, án þess að nokkuð
heyrðist frá bönkunum, en SIB ítrekaði
beiðni sína og var þá fundur haldinn. Þar
lagði SIB fram hugmyndir sínar um breyt-
ingar, sem þá strax fengu engar undirtekt-
ir og var þeim síðan hafnað með bréfi viku
síðar, án nokkurra umræðna, sem sam-
komulag aðila frá 1977 gerir þó ráð fyrir.
Voru þá sex vikur liðnar frá því farið var
fram á endurskoðunina.
Strax á eftir krafðist SÍB að gerðar-
dómur tæki málið til meðferðar, en þá tók
ekki betra við. Fyrrnefnt samkomulag frá
1977 gerir nefnilega ráð fyrir að aðilar
verði að vera sammála um oddamann
dómsins og nú leið tæpur mánuður þar til
niðurstaða fékkst um hann. Niðurstaðan í
þessu máli var sem sagt sú, að bankarnir
létu dæma sig til að leiðrétta laun okkar í
efri flokkunum, en gerðu ekkert til að
ráða þar bót á sjálfir og reyndu ekkert til
að forða aðilum frá því að lenda í þeirri
aðstöðu að verða fyrstir með lausa samn-
inga á sl. hausti, t. d. með því móti að fara
fram á lengri samning, eins og ríkið og
BSRB höfðu ákveðið að gera.
Tregða og skortur á frumkvæði
Menn minnast einnig hvernig farið
hefur fyrir því nefndastarfi, sem í samn-
ingnum frá 1980 var ákveðið að vinna á
samningstímanum og sker sig þar úr
nefnd, sem átti að endurskoða starfsheiti
og launaflokkakerfið.
Það virtist allt vera gert af hálfu bank-
anna til að koma í veg fyrir að starf þetta
yrði unnið, svo sem með fullyrðingum um
að þetta væri nú gott eins og þetta væri,
með mikilli tregðu til að mæta til funda,
svo og með því að ætlast til að frá okkur
kæmu fullmótaðar hugmyndir til breyt-
inga. Þeir höfðu ekkert frumkvæði sjálfir.
En það er ekki aðeins í þessari nefnd,
sem skort hefur á frumkvæði af hálfu
bankanna, heldur á mörgum sviðum þar
sem mál hafa verið í gangi milli aðila. Það
hefur þurft að draga þá til allra athafna,
þrátt fyrir að þeir hafi jú samþykkt í kjara-
samningi að vinna að málum með okkur.
Ráða verður bót á
Það er af fleiru að taka, þegar verið er að
ræða samskiptaerfiðleika SIB og bank-
anna og benda á tilvik, en það sem mestu
máli skiptir er, að með einhverjum hætti
verði hægt að ráða bót á þessu. Um það
eru báðir aðilar sammála og eru bankarnir
farnir að gera sér grein fyrir erfiðleikun-
um jafnt og við.
Námsstyrkur
Norræna bankamanna-
sambandsins 1982
Norræna bankamannasam-
bandið, NBU, samtök starfs-
manna banka- og sparisjóða í
Danmörku, Finnlandi, á ís-
landi, í Noregi og Svíþjóð,
auglýsir eftir umsóknum um
námsstyrk sambandsins fyrir
árið 1982.
Upphæð styrksins er 15
þúsund sænskar krónur.
Fjöldi styrkþega og hlutur
hvers um sig er ekki ákveð-
inn, en ræðst af verkefnum
þeirra, umfangi og tegund svo
og þörf hvers styrkþega fyrir
styrk.
Námsstyrkurinn er ætlaður
til faglegra námsferða til
Evrópulanda. Verkefni styrk-
þega geta náð til uppbygging-
ar stéttarsamtaka banka-
manna, stéttarfræðilegrar
(faglegrar) menntunar og
upplýsingadreifingar, auk
faglegra réttinda varðandi
kjarasamninga og aðra samn-
inga, lög og meðákvörðunar-
réttar. Ennfremur til starfs-
mannafjölda banka nú og í
framtíðinni og ýmissa verk-
efna á bankas viðinu.
Að lokinni námsferð ber
styrkþegum að skila skrif-
legri skýrslu til Norræna
bankamannasambandsins.
Umsóknir ber að senda á
þar til gerðum eyðublöðum
til Norræna bankamannasam-
bandsins, BOX 7375, 103 91.
Stockholm, Sverige, í síðasta
lagi hinn 28. febrúar 1982.
Umsóknareyðublöð og
frekari upplýsingar fást á
skrifstofu Sambands ís-
lenskra bankamanna, Lauga-
vegi 103, Reykjavík.