Bankablaðið - 01.07.1985, Blaðsíða 62

62
TEXTI: KRISTÍN EIRÍKSDÓTTIR
númer eitt, tvö og þrjú. Þetta held ég að
við þurfum að gera okkur betur ljóst hér
heima. í>að þarf að gera stórátak í
menntunarmálum bankamanna hér á
landi. Taka þarf upp samningsbundna
grunnþjálfun fyrir nýliða. Allt of litlar
kröfur eru gerðar til nýráðinna starfs-
manna, sem sýnir sig best í hinu mikla
streymi á starfsmönnum inn og út úr
bönkunum. Stéttarleg vitund banka-
manna sjálfra þarf að aukast. Banka-
starfið er mikilvægt starf, sem við eigum
að geta verið stolt af.
Ekki get ég látið hjá líða að minnast á
jafnréttismál, en ég lenti í hópi, sem
ræddi þau mál. Konur virðast allstaðar
standa höllum fæti innan bankanna, en
þó einna verst í Finnlandi og á íslandi.
Astæðurnar eru þessar sígildu þ.e. minni
menntun kvenna en karla, barneignir,
ábyrgð heimilanna hvílir mest á konum,
minna sjálfstraust kvenna, minni þátt-
taka innan stéttarfélaganna o.s.frv. Eg
álít þó að menntunin sé einn stærsti
þröskuldurinn. Konur verða að afla sér
menntunar til jafns við karla vilji þær
standa jafnfætis þeim á vinnumarkaðn-
um.
Eg tel mig vera reynslunni ríkari eftir
þátttöku á þessu námskeiði, sem var í
alla staði lærdómsríkt og skemmtilegt.
Pað að fá að kynnast starfsfélögum í öðr-
um löndum, viðhorfum þeirra og skoð-
unum er mikil hvatning og vona ég að sú
reynsla sem við hlutum þarna komi til
góða hér heima.
Að lokum vil ég þakka stjórn SÍB fyrir
að hafa gefið mér tækifæri til að sækja
þetta námskeið og ferðafélögum mín-
um, Gunnari, Guðrúnu og Ingibjörgu
fyrir samveruna og ógleymanlega viku í
Hindsgavl á Fjóni.
TRUNAÐARNAMSKEIÐ
NBII 1985
Dagana 1.—6. september 1985 sótti ég
trúnaðarmannanámskeið Norræna
bankamannasambandsins NBU sem
haldið var á Fjóni í Danmörku. Við vor-
um 3 þátttakendur frá Islandi þ.e.
Gunnar Helgason formaður FSLÍ., Ingi-
björg Ögmundsdóttir, trúnaðarmaður í
Utvegsbanka og undirrituð, en Guðrún
Ástdís Ólafsdóttir, fræðslufulltrúi SÍB
var í forsvari fyrir hópinn.
Satt að segja hafði ég alls ekki gert mér
ljóst fyrr hversu öflug samtök NBU eru
og hversu gífurlega mikilvæg þátttaka
SIB í samtökunum er fyrir íslenskt
bankafólk. Það er ekki lítils virði fyrir
okkur hér uppi á Islandi, langt frá öðr-
um þjóðum, að vera í samstarfi við „kol-
lega“ okkar á hinum Norðurlöndunum,
en þá á ég ekki aðeins við hina félagslegu
samstöðu, heldur ekki síður að geta sótt
til þeirra þekkingu og reynslu um allt er
varðar hagsmuni bankamanna almennt
s.s. um gerð kjarasamninga, menntunar-
mál bankamanna, fagþekkingu, að ég
tali nú ekki um tæknivæðinguna, sem er
miklu lengra á veg komin þar en hér.
Aðalumræðuefni námskeiðsins voru
starf trúnaðarmannsins, menntun
bankamanna og tæknivæðing bank-
anna, en einnig voru rædd jafnréttismál,
launamál, opnunartímar banka, vinnu-
aðstaða og vinnuvernd.
Trúnaðarmenn innan bankanna á
hinum Norðurlöndunum eru greinilega
miklu virkari og áhrifameiri en við hér
heima. Ber þar auðvitað margt til. Trún-
aðarmannastarfið hér er tiltölulega ungt
og við höfum kannski ekki enn lært að
beita okkur sem skyldi né gert okkur
fyllilega ljóst hverju við getum áorkað.
Einnig hafa starfsfélagar okkar ekki enn
lært að nýta sér trúnaðarmanninn.
Ennfremur taka stjórnendur bank-
anna á hinum Norðurlöndunum meira
tillit til trúnaðarmanna þar en hér og
hafa meiri samvinnu við þá. I norsku
samningunum um trúnaðarmenn segir
m.a. „Trúnaðarmenn og stjórnendur
banka skulu gera sitt besta til að skapa og
viðhalda góðri samvinnu innan bank-
ans.“ „Fyrirhugaðar breytingar í starf-
semi bankans, sem hafa munu þýðingu
fyrir starfsmenn, skulu kynntar trúnað-
armönnum á undirbúningsstiginu."
Þátttakendur: Guðrún Ástdfs Olafsdóttir
starfsmaður SÍB, Gunnar Hans Helgason formaður
starfsmannafélags Landsbankans, Kristln Eirlksdóttir
(höfundur) starfsmaður I erlendum viðskiptum
Landsbankanum.
Hlutverk trúnaðarmanna hér hjá okk-
ur er svipað, en þ.e. m.a. að vera tengilið-
ur milli starfsmanna og stjórnenda og
reyna að miðla málum ef upp koma
vandamál á vinnustað. Gagnkvæmt
traust milli stjórnenda og starfsmanna
hlýtur að vera báðum aðilum í hag, ekki
síst nú, í hinni harðnandi samkeppni
milli bankanna.
Það er því mikilvægt að stjórnendur
bankanna hér heima geri sér betur grein
fyrir hlutverki trúnaðarmannsins ogþví,
að þeir eru engar grýlur settar til höfuðs
bönkunum. Vona ég að okkar ágætu
bankastjórar hér í Landsbankanum geri
sér þetta betur ljóst.
Talsvert kom til umræðu að íslenskir
bankar væru að taka upp beinlínu-
vinnslu „on line“ og fengum við mikla
hvatningu frá starfsfélögum okkar hvað
þetta varðar. Töldu flestir að breytingin
væri jákvæð og ekki þyrfti að óttast upp-
sagnir vegna hennar. Var þeim mikið í
mun að sannfæra okkur um að ekki væri
ástæða til að óttast beinlínuvæðinguna.
Ljóst er þó að stórvægilegar breytingar
munu eiga sér stað í íslenska bankakerf-
inu á næstu árum og því mikilvægt að
allir starfsmenn séu vel undir breyting-
arnar búnir.
Hvað varðar menntun bankamanna
kom í ljós að þar skortir mikið á hjá okk-
ur. I Noregi og Danmörku tekur grunn-
menntun bankastarfsmanns minnst 2 ár.
Bankarnir annast sjálfir hina „prakt-
ísku“ menntun en síðan taka bankaskól-
arnir við framhaldinu. Það tekur t.d. 7
ár að ljúka öllum stigum Norska banka-
skólans, en sú menntun er auðvitað ekki
skylda. Ennfremur kom fram að bank-
arnir ráða nú í auknum mæli háskóla-
menntað fólk til starfa og ef horft er til
framtíðarinnar þá tel ég að menntun sé
EGTEL