Jazzblaðið - 01.09.1949, Blaðsíða 14

A D L I 11 cftir Svavcu- Qcds
í fcbrúarheftinu var lofað nýjum dálk-
um á næstunni. Harmonikusíðan var einn
þeirra og hérna kemur annar. Ég ætla að
reyna að tína eitthvað til í hverjum mán-
uði og skrifa um hér. Efni sem eiginlega
á ekki heima annars staðar í blaðinu, hvorki
í fréttum né fræði- eða skemmtigreinum.
Margir hafa mælzt til þess, að ég skrifaði
eitthvað um söng Þorkels Johannessonar
trompetleikara í hljómsv. Kai'ls Jónatans-
sonar. Hljómsv. lék í útvarpið 2. ágúst og
söng Þorkell þá lagið „On the sunny side
of the street“. Ég er satt að segja í vanda
staddur. Þorkell er góður kunningi minn
og þykir mér sárt að þurfa að segja, að
önnur eins endaleysa og hann lét frá sér
fara þetta kvöld, held ég að hafi aldrei
heyrst í neinu útvarpi, og er þá mikið sagt,
því alir vita hvað íslenzka útvarpið hefur
verið dásamlega skemmtilegt. Þorkell er á
góðum vegi með að verða ágætur trompet-
leikari og er mikill skaði að þetta skyldi
hafa skeð. Ekki einungis fyrir hann, held-
ur fyrir jazzinn, og íslenzka hljóðfæraleik-
ara, sem eru að gera sitt bezta til að kynna
hina ungu list hér heima.
Mótspyrnan er nógu mikil, þó að einn
úr hópi okkar fari ekki að troða upp með
annað eins og þetta. Veslings fólkið, sem
lítið þekkir inn á svona nokkuð, heldur
þetta jazz og eins og gefur að skilja, líkar
því ekki við svona jazz og fordæmir svo allt
sem jazz heitir frá og með þeim degi. —
Nei Þrokell, eigum við ekki að halda okkur
aðeins og eingöngu við trompetinn. —
Hljómsveit sú, er lék í sumarleyfi Borgar-
hljómsveitarinnar var undir stjórn Krist-
jáns Kristjánssonar. Hljómsveitin lék í
þrjár vikur og á þeim tíma voru sjö píanó-
leikarar í henni. Magnús Pétursson byrj-
aði, síðan kom Carl Billich, Jón Óskar,
Hafliði Jónsson og Kristján Magnússon
citt kvöld hver og svo Árni Elvar og Bald-
ur Böðvarsson með tvö kvöld hvor. Svo eru
menn að segja, að ekki séu til píanóleikar-
ar í Reykjavík. Kristján Magnússon, sem
lék áður hjá Bjössa
í Búðinni og K.K.-
sext. hefur ekkert
leikið í heilt ár.
Hann er æfingalaus,
þar sem hann hef-
ur unnið allt aðra
vinnu. En þar er
piltur, sem gæti orð-
ið góður píanöleik-
ari. Baldur er bróð-
ir Bjarna og er hann stærstur allra hljóð-
færaleikara hér á landi (fslandsmet, per-
sónulegt met og nýtt vallarmet). Hann hef-
ur nú samt lítið fengizt við hljóðfæraleik
undanfarið, en er ágætur píanóleikari, og
eins og Bjarni, leikur hann einnig á bassa
og harmoniku. Hann var í hljómsveitinni,
sem byrjaði fyrst í Breiðfirðingabúð (Nei,
Bjössi byrjaði þar ekki) og lék þar í mán-
uð, síðan tók Björn við. Hafliði var þar á
píanó, Baldur á bassa og K. K. og ofan-
ritaður með sín verkfæri. Gunnar Egilson
klarinetleikari er nú að hugsa um að fara
að leika dansmúsik. Hann lifir sem sé ekki á
því að halda sér eingöngu við ldassískina.
Vonandi rætist nú sá draumur hans samt
bráðum. En þó varla fyrr en okkur skiln-
ingsgóðu alþingismenn afgreiða styrkinn til
tiivonandi symfóníuhljómsveitar, hvenær
sem það verður. Skildu þessir ágætu þing-
menn annars ekki vita, að hér í bænum er
iúðrasveit, sem nýtur allvcrulegs styrkjar
frá ríki og bæ, en músikin, sem hún lætur
frá sér fara, hafið þið hlustað á hana? Ef
svo er ekki, þá er nóg að segja, að hún
kemur stundum fram í íslenzka útvarpinu,
Framh. á bls. 20.
14 JazzttaM