Jazzblaðið - 01.12.1949, Blaðsíða 24

Þú getur lært að impróvisera
segir
Freddy Clayfton
þekktur enskur jazzleikari og kennari.
Hvort hægt sé að læra að impróvi-
sera hefur verið umræðuefni margra
allt frá því að byrjað var að leika jazz.
Sumir músikantar halda því fram, að
það verði að vera meðfætt, en aðrir
segja að hægt sé að læra að impróvi-
sera — en að vissu takmarki. Satt er
það, að það ræður miklu, að þetta sé
meðfætt og margir — sérstaklega þeir,
sem eru laglausir — eiga litla von
með að geta nokkumtíma lært það. En
ég held, að maður, sem hefur sæmilega
gott vald á hljóðfæri sínu geti lært
að impróvisera, ef hann fer rétt að
því.
Hvernig á þá að fara að því? Öll
impróvisering, hvort sem það er eldri
jazzinn eða be-bop, er byggð upp á
hljómum. Þess vegna er nauðsynleg-
ast af öllu fyrir þann, sem ætlar að
impróvisera að læra nótur allra hljóma,
dúr, dúr-ferhljóma, moll, og minnkaða
og stækkaða þrí- og ferhljóma til að
byrja með.
Nóturnar í hljómunum eru hráefnið
og það er nauðsynlegt að vita, hvemig
á að nota þær. Þú þarft að æfa tón-
heym þína og auka þekkingu þína
með því að hlusta á það bezta, sem til
er af impróviseruðum jazz. Nöfn eins
og Bobby Hackett, Beiderbecke, Rein-
hardt og Hawkins koma mér strax í
huga ásamt fjölda annarra, sem leikið
hafa inn á plötur, sem mikið má læra
af.
Ég geri þá ráð fyrir, að þú hafir
lært nótur þessara hljóma, og sem
skyldurækinn nemandi þá hafir þú
aukið þekkingu þína á góðum jazz og
þjálfað heymina.
Þá komum við að því að læra að
impróvisera. Taktu hljóðfæri þitt
(segjum, að það sé trompet) og leiktu
fjóra fyrstu taktana í laginu „Dinah“,
sem eru byggðir á einum dúr hljóm,
sjá dæmi A á næstu síðu. Síðan skaltu
leika sömu nótur, en nú með „rhytmísk-
ari“ fraseringu ,eins og í dæmi B.
Þú sérð strax, að þetta er mjög tak-
markað og væri alls ekki upp á það
RABB. —Framh. af bls. 21.
við árangri. Þá er enginn vafi á því,
að jazzinn mun fá að njóta vinsælda
sinna eins og honum ber, öllum mis-
skilningi í sambandi • við hann verður
útrýmt og vanþekkingu á honum breytt
í þekkingu. Og þá verður ekki hægt að
segja með sanni um íslenzka áheyrend-
ur, að 80% heyri alls ekki, hvað um er
að vera.
24 $a~UJá