Jazzblaðið - 01.09.1951, Blaðsíða 19

SITTHVAÐ UR EYJUM
í vor dvöldum við nokkrir hljóðfæraleik-
arar úr Reykjavík í Eyjum og lékum í Sam-
komuhúsi Vestmannaeyja í nokkrar vikur.
Hljómsveit Haraldar Guðmundssonar, sem
leikið hafði í Samkomuhúsinu undanfarin
ár, hafði tekið að sér rekstur Alþýðuhúss-
ins, þar sem þeir léku jafnframt. Höfðu þeir
gert húsið hið vistlegasta. Stærðar málverk
blöstu við er inn í Alþýðuhúsið kom og
hafði Guðni Hermansen, tenóristi hljóm-
sveitarinnar, gert þau. Reksturinn á hús-
inu gekk, að því er mér skildist, allvel og
vir'tist allt benda til að þannig yrði það
áfram. Hins vegar er ekki það margt fólk
í Eyjum, að tvö samkomuhús geti borið
sig sæmilega, en mest allan ársins hring
er þarna mikið af aðkomufólki svo að það
bætir nokkuð úr skák.
Einn sunnudag höfðum við „jam-session“
í Alþýðuhúsinu og léku þar hljómsveitirnar
úr báðum húsunum í mismunandi flokkum.
Mikið af fólki kom til að hlusta, og var
það aðallega ungt fólk, og virtist það hafa
mikla ánægju af því sem fram fór, og gera
sér grein fyrir hvað væri gott og hvað ekki.
Hefði verið ánægjulegt að hafa fleiri „sess-
ionir“, en úr því varð aldrei. A þessari
„session" söng Jón Þorgilsson nokkur lög
með hljómsveit Haraldar. Hann hefur nokk-
uð fengist við það að syngja danslög. Hef-
ur hann djúpa og fallega rödd, minnir
á sama stofninum, sem sífellt er að dafna
og blómgvast.
Ég veit, að jazzklúbburinn okkar verður
góður jazzklúbbur, og vil að lokum minna
á orð, sem Rex Stewart viðhafði, þegar
brezkir jazzforingjar voru að pumpa hann
um álit á hinum ýmsu stefnum í jazzi:
You ought to talk less, and listen more.
Jón M, Árnason,
meira að segja dálítið á Billie Eckstine,
maður talar nú ekki um, þegar hann syng-
ur lög, sem Eckstine hefur sungið á plötur.
En nokkuð fannst mér vanta á, að Jón sé
eins góður og hann gæti verið. Það sem
helzt virðist há honum er, að hann er ekki
nógu öruggur á innkomur, heldur ekki nógu
rhythmiskur. Eins viil honum hætta til að
vera flár. Þetta allt gæti hann lagað, ef
hann legði áherzlu á það og getur hann þá
hiklaust komist langt sem dægurlagasöngv-
ari.
Einn sunnudagseftirmiðdag buðu tveir
ungir menn okkur heim til sín, að hlusta
á jazzplötur. Þetta voru þeir Haukur Gísla-
son, sem er útsölumaður blaðsins í Eyjum,
og um leið lang ötulasti útsölumaður blaðs-
ins á landinu, og Erling Ágústsson félagi
Hauks. Báðir hafa þeir mikinn áhuga fyrir
jazz, enda gáfu plöturnar það til kynna.
Þar var aðeins það bezta á boðstólnum.
Haukur leikur á klarinet og er hann í
Lúðrasveit Vestmannaeyja. Erling semur
aftur á móti danslagatexta í frístundunum,
margir þeirra eru þekktir í Eyjum. Hann
var svo vingjarnlegur að leyfa blaðinu að
birta nokkra texta eftir sig og má finna
þá á öðrum stað í blaðinu.
Það má ekki skrifa svo um músik í Eyj-
Jón Þorgilsori. Erling Ágústsson.
#a*MaSié 19