Musica - 01.10.1948, Qupperneq 3

1. ÁRGANGUR
3. TÖLUBLAÐ
ífluAica
OKTÓBER 1948
XJtgefandi: D ran gey jarú t gáf an .
RITSTJÓRARABB
Sigur Tónlistarfélagskórsins á Norræna söngmót-
inu, lirifning Finna af lögum dr. Páls Isólfssonar úr
„Gullna hliðinu", hljómleikar Þórunnar litlu Tryggva-
dóttur og síðast en ekki sízt hinir fyrirhuguðu hljóm-
leikar Rögnvalds Sigurjónssonar, sem e'falaust munu
færa hinum snjalla píanóleikara enn einn sigurinn á
erlendum vettvangi, sýna okkur íslendingum betur en
nokkru sinni fyrr, á hvaða sviði við getum bezt kynnt
þjóð okkar erlendis.
En það er eins og flestir hér á landi láti sér fátt
um finnast sigrar hinna íslenzku tónlistarmanna og
hlöðin eru mjög sparsöm í fréttum sínum af viðburð-
unum.
Alveg nýlega hefur staðið yfir tónlistarþing í Oslo,
það fyrsta, sem íslendingar taka virkan þátt í, en ekki
er vitað til þess að neitt hinna íslenzku blaða ha'fi eða
muni senda sérstakan fregnritara til Noregs til að fá
sem gleggstar fréttir áf viðburðunum.
Það er vitað mál, að miklum gjaldeyri var varið til
að kosta hina íslenzku keppendur á Olympíuleikana
í London, og var það auðvitað sjálfsagt, en með þeim
fylgdu hundruð manna sem lítið eða ekkert hafði á
leikina að gera.
Má nú deila um hvort þessum gjaldeyri hefði ekki
verið betur varið til að kosta unga og e'fnilega menn
utan til tónlistarnáms t. d.
Fyrst verðum við að hugsa um hið andlega upp-
eldi þjóðarinnar og svo hið Mkamlega eins og Aþen-
ingar gerðu, en ekki láta hið líkamlega sitja í fyrir-
rúmi eins og Spartverjar.
Hér í bæ eru t. .þrír ungir menn, að margra dómi
afbragðs söngvaraefni. Þeir hafa lært söng í 2—3 ár og
að afloknu námi hér fengið beztu vitnisburði kennara
sinna, sem hafa eggjað þá til franáhaldsnáms erlendis.
En þá skeður hið ótrúlega — ekkert gjaldeyrisleyfi
er fyrir hendi handa hinum ungu söngmönnum —
og þar með er fleiri ára strit og kostnaðúr að engu
orðið, og þeir sviftir öllum möguleikum til meiri
fræðslu.
Það er vitað, að þeim þremenningum voru gefin
hálfgildis lo'forð, sem voru svikin.
Margra ára strit er að engu gert, með litlu gulu
blaði, þar sem stendur: „Yður hefur verið synjað um
leyfi“ o. s. frv., og þar með er dyrunum skellt í og
hinir ungu menn verða að híma ihér heima, án tæki-
færis til meiri fræðslu, og með brostna drauma.
En höfum við íslendingar efni á að láta svo efnilega
söngvaraefni fara forgörðum?
Áreiðanlega ekki, við erum svo lítil þjóð, að við
verðum að hlúa að hverjum einstakling, ekkert má
fara forgörðum, því okkur er -hver einstaklingur dýr-
mætur, og við verðum að gefa hverjum hæfileika-
manni meðal vor tækifæri. Við megum umfram allt
ekki loka landinu þannig, að það minni á einokunar-
tímablið, þegar bændurnir máttu ekki fara út fyrir
héraðstakmörk sín til að verzla.
Við megum e\\i rígbinda einstablinginn með vald-
boði.
Munið að margir listamenn hafa orðið að flýja land
sitt vegna afturhaldssemi og skilningsleysis landa
sinna, látum ekki afturhaldsstimpilinn setja mark á
aðgerðir okkar.
MUSICA 3