Musica - 01.10.1948, Blaðsíða 7

KARL SIGURÐSSON:
Mandólínhljómsveit Reykjavíkur
5 óra
Það var 18. nóv. 1943 á Bergþórugötu 18, heimili
Margrétar Elíasdóttur að nokkrir ungir menn og kon-
ur komu saman, til 'þess að stofna mandólínhljóm-
sveit. Höfðu þau þá um nokikurt skeið æft samleik
á mandólín og banjó undir stjórn Haraldar Guðmunds-
sonar og leikið eittihvað á skemmtunum.
Æfingastaðurinn var þarna á heimili Margrétar og
átti hún drjúgan þá'tt í vaxandi áhuga með sinni
fádæma gestrisni og góðu hvatningarorðum.
Þarna var gengið frá fyrstu drögum til félagsstofn-
unarinnar og kosin bráðabirgðastjórn: Formaður Ólaf-
ur Þorsteinsson, ritari Axel Kristjánsson og gjaldkeri
Sverrir Kjartansson. Var stjórninni falið að yfirfara
og fullkomna tillögur til laga, sem þarna höfðu verið
teknar til athoigunar, handa félaginu, og skyldi svo
háldinn aðalfundur í næstkomandi janúarmánuði, og
þá endanlega gegnið frá lögum og kosin stjórn sam-
kvæmt þeim.
A tímabilinu milli funda var ákvörðun tekin um
það, að auka hljóðfæraskipan sveitarinnar, og var gít-
urum og mandólu bætt í hópinn, en hún liggur áttund
neðar í tónstiganum en mandólín og er því milliradd-
ar hljóðfæri. Nú var komin sú skipan á hljómsveit-
ina, er gaf vonir um möguleika á hljómleikahaldi,
og fór strax að vakna áhugi fyrir því.
Þann 16. febrúar 1944 var svo haldinn aðalfundur.
Dr Urbantschitsoh fylgir mér til dyra og tekur bros-
andi í hönd mér að skilnaði. Og þá sannfærist ég um
það, að svo framarlega sem íslenzka þjóðin sýnir sóma
sinn í að skapa þessum sístarfandi listamanni viðun-
andi starfsskilyrði, mun hann ekki láta sitt eftir liggja.
Hingað til he'fur hann barizt hinni góðu baráttu, við
frumstæð skilyrði og tekizt að vinna stórsigra. Og ég
er þess fullviss, að hann á enn eftir að vinna nýja
sigra í þágu tónlistarinnar og okkar, — sem höfum
yndi af fögrum tónum. Ol. ]a\.
A þeim fundi voru ný félagslög samþykkt, og höfðu
þau verið tekin saman af Rannveigu Þorsteinsdóttur,
voru þau samþ. lið fyrir lið án breytinga. Síðan var
gengið til stjórnarkosningar eftir hinum nýju lögum
og hlutu kosningu þau Karl Sigurðsson formaður,
Rannveig Þorsteinsdóttir ritari, og Sverrir Kjartansson
gjaldkeri, og var það því hin fyrsta eignlega stjórn
hljómsveitarinnar. Fyrir aðalfundinn var hljómsveit-
in skipuð þessu fólki og það því talið sttífnendur:
Aðalheiður Knudsen, Axel Kristjánsson, Einar Haf-
berg, Eyjólfur Jónsson, Guðmundur Bjarnason, Guð-
mundur Sigurðsson, Guðrún Rafnsdóttir, Halldór
Magnússon, Haraldur Guðmundsson, Helgi Arnlaugs-
son, Ingrid Hallgrímsson, Karl Sigurðsson, Kristinn
Sigurðsson, Magnea Jónsdóttir, Nói Bergmann, Olaf-
ur Þorsteinsson, Páll H. Pálsson, Per Jörgensen, Ragn-
heiður Þórólfsdóttir, Rannveig Þorsteinsdóttir, Sigrún
Jónsdóttir og Sverrir Kjartansson. Samtals 22 stofn-
endur.
Nokkru fyrir aðalfund hafði hljómsveitin hafið æf-
ingar á Skólavörðustíg 19, í samkomusal sósialista, en
það var ófullnægjandi húsnæði með öllu. Slæm hljóm-
an var aðalorsökin enda mjög lágt undir loft. Þarna
var æft fram undir vorið, en þá fékk 'hljómsveitin að
æfa um fcíma í æfingasal lúðrasveitarinnar „Svanur“,
sem var fyrrverandi líkhús Franska-spítalans. Um
sumarið lögðust æfingar niður, og er byrjað var aftur
um haustið var æfingastaðurinn samkomusalur Lands-
smiðjunnar við Sölvhólsgötu. Þar lenti hljómsveitin
á hrakhólum, því að þegar fjölga þurfti æfingum, var
ekki hægt að fá nema þetta eina kvöld í viku, sem
hljómsveitin hafði. Var þá leitað hófanna við H.I.P.
um húsnæði i lliúsi þess á Hverfisgötu 21. Fékkst það
loks og voru síðan allar æfingar um skeið þar.
Þarna var svipuð Ihljóman og á Skólavörðustíg 19,
auk þess að forfæra þurfti heilmikla húsmuni fyrir og
eftir hverja æfingu, en þarna var æft undir fyrstu
hljómleikana. Næsti staður var svo kjallarinn í Bet-
MUSICA 7