Musica - 01.10.1948, Qupperneq 8
aníu, síðan aftur á Hverfisgötu 21. En loks var h'ljóm-
sveitinni vísað í kjallarann á því góða húsi, en þar
voru æfingarskilyrði slík, að ef allir mættu komst
hljómsveitarstjórinn varla fyrir. Um tíma var einnig
aíft í bíósal Austurbæjarskólans, og eins á heimili eins
meðlims hljómsveitarinnar, Aðalheiðar Knudsen.
Var það góð hjálp, en mörgum þótt nú leggjast
lítið fyrir kappann, að níðast ®vo á Ihjartarúmi einnar
konu, enda þótt stórt væri.
Loks rættist úr þessu, er hljómsveitin 'fékk að æfa
í upptökusal „Islenzkra tóna“ á Laugaveg 58, en þar
er hún enn og er í þakkarskuld við forstjórann. En
nú væri rétt að spyrja, hvenær höfuðborg Islands
skyldi verða svo gæfusöm að eignast tónlistaihöll eða
eitthvað líkt, sem gæti gefið M.H.R. og öðrum slíkum
fyrirbærum möguleika á æfinga- og hljómleiika skil-
yrðum. Hvernig væri nú að kórar og 'hljómsveitir, svo
og einstaklingar með sérstakan áhuga, kæmu sér sam-
an um að hrinda þessu bráð aðkallandi máli eittlhvað
áleiðis? Þess er varla að vænta að aðrir aðilar fari
að ómaka sig til erfiðis. En hér þarf skjótra að gerða.
Það er ábyggilega mikið, sem tónlist höfuðstaðarins
líður við þetta, enda varla von á framförum, þegar
æfingaskilyrðin eru fyrir neðan allar hellur.
I janúar 1945 kaus hljómsveitin sér nýja stjórn. I
henni áttu sæti Páll H. Pálsson formaður, Karl Sig-
urðsson ritari og Sverrir Kjartansson gja'ldkeri. Með
þessari stjórn hófst timabil nokkurra framfara. Haust-
ið áður hafði verið ákveðið að meðlimirnir skyldu
sækja tíma hjá Sigurði Briem, hvað þeir gerðu, og
óx við það möguleikinn til þess að ná áþreifanlegri
árangri í meðferð hljóðfæranna en áður, enda var nú
von bráðar hafizt handa um undirbúning hljómleika.
Þegar hér var komið sögu hafði hljómsveitin leikið
opinberlega nokkrum isinnum og tekist bærilega eftir
aðstæðum. Nokkur uggur var þó í mönnum við að
stíga svo stórt spor, sem að halda sjálfstæða hljóm-
leika, en þegar nokkrir þekktir tónlistarmenn, sem
höfðu hlýtt á hljómsveitina leika ráðlögðu eindregið
að halda hljómleika var ekkert lengur til fyrirstöðu.
Var nú ha'fin söfnun styrktarmeðlima. Gekk það
vel, og fyrstu hljómleikarnir voru svo haldnir 13.
maí 1945 í Tjarnarbíó. Voru þeir svo endurteknir 15.
og 17. maí. Hljómsveitin annaðist tvo þriðju hluta
en kvartett úr hljómsveitinni einn þriðja. Að þessu
komu fram 16 manns auk stjórnanda. Leikin voru
ýmis létt-klassisk verk, m. a. Serenata eftir Offenbach,
Stándohen .Schuberts og Gavotte eftir Gossec. Þóttu
þessir hljómleikar takast vonum framar, en auðfundið
var að gagnrýnendur hlífðu, þar sem um brautryðj-
endastarf var að ræða.
Næstu hljómleikar urðu svo að ári í febrúar og
marz. Voru þeir með sama sniði og áður, en nú voru
hljóðfæraleikarar 19. Eins og áður annaðist kvartett-
inn, sem nú hét „Briem-kvartettinn“, eftir hinum ein-
læga og vinsæla mandólín- og gítar-kennara, einn
þriðja hluta efnisskrárinnar. Nú fékk hljómsveitin
nokkra gagnrýni, vinsamlega þó, en eitthvað þótti
vanta á ifjölbreytni, og nokkuð á rétta meðferð sumra
verkanna. Annars fundu allir að hljómsveitin var í
framför.
Nokkru eftir þessa hljómleika fékk hljómsveitin
ný hljóðfæri frá „Levin“ í Svfþjóð, og hafði hinum
ötula formanni, Páli H. Pálssyni, tekizt að útvega
gjakleyris- og innflutnings-leyfi fyrir þeim. Varð nú
á allgóð breyting, þar sem meðlimirnir höfðu áður
átt nokkuð ósamstæð hljóðfæri og sum harla léleg.
Var nú ætlunin, að haldnir yrðu þrennir hljómleikar
8 MUSICA