Musica - 01.10.1948, Blaðsíða 23

Einn lesandi okkar hefur sent okkur eftirfarandi
bréf, og þótt ekki sé venja okkar að birta bréf óstytt
munum við gera undantekningu fra reglunni að þessu
sinni, þar sem bréfið inniheldur tvær stórmerkar
tillögur.
Þótt við sjáum okkur ekki enn fært að fara eftir
tillögum bréfritara, raunum við hafa ráðleggingar hans
í huga. Við munum fúslega taka til birtingar greinar
um forvígismenn íslenzkrar tónlistar, og annan fróð-
leik þar að lútandi.
Til gamans má geta þess, að í hinum tveim áður
út komnu héftum, sem eru samtals 64 síður eru um
24 síður helgaðar íslenzkri tónlist og ef erlend tón-
listartJÍmarit eru tekin til samanburðar er þetta hár
prósentuíhl'uti.
Hér er svo brófið:
Heiðruðu útgefendur.
Eg hefi náð í 2 fyrstu tölublöðin af riti yðar og
lesið þau vandlega. Þegar á 1. bls. heitið þér á lesend-
urna að leggja fram sinn skerf til að skapa læsilegt
blað. Jafnframt lofið þér, að taka á móti tillögum
þeirra og leiðbciningum og fara eftir þeim að ein-
hverju leyti. Þetta rausnarlega boð yðar langar mig
til að nota mér, og sendi yður því 2 tillögur til athug-
unar. Hin fyrri þeirra er sú, að hér reynið að afla yðnr
sem víðtcekastra heimilda um söngsögu lslands í bœj-
um og sveitum og birtið fucr í ritinu. Takið eina sýslu
fyrir í senn. Byrjið til dæmis á Gullbringu- og Kjósar-
sýslu ásamt Hafnarfirði og farið hringinn austur um.
Birtið svo myndir eftir föngum af forystumönnum
söngsamtakanna, þótt þeir séu, ef til vill, ekki lands-
frægir, hvað þá heimsfrægir. Þeir eru þó ævinlega
BREFAKÁSSINN
okkar menn, — þessir þrautseigu, elskulegu unnend-
ur sönglistarinnar, sem stýrt hafa og stýra enn söng
sveitamanna og smáborgara, svo að árum skiptir, við
erviðar ástæður, bæði í kirkjum á almennum mann-
fundum. Mig langar miklu meira til að sjá myndir
af þeim í ísl. tónlistarriti heldur en af ýmsum útlend-
ingum, þó að frægir kunni að vera.
Hin tillaga mín er á þessa leið: Birtið oftast lög,
sem raddsett eru annað tveggja fyrir blandaða hóra
eða fyrir eina rödd með undirleiþ á orgelharmoníum,
en síður fyrir píanó. Þér lofið léttum raddsetningum
og vel sé yður fyrir það. Birtið ennfremur, a. m. k.
öðru hvoru, lög eftir íslenzka höfunda, þótt eigi séu
þeir mikið þekktir eða frægir. Gleymið eigi sálmalög-
unutn, hvor/{i útlendum ná nnlendum. Mér er per-
sónulega kunnugt um, að í eigu einstakra manna er
talsvert til af íslenzkum sálmalögum, bæði útlendum
og íslenzkum. Ymis þeirra eru eftir menn og konur
hérlendis, sem ekki eru talin í hópi tónskáldanna, en
sem /{ir/{ju/{órum landsins vœri þó góður fengur í að
fá að þynnast. Að vísu Ihafa ekki allir þessara óþekktu
lagasmiða (kompónista) getað raddsett lög sín, svo
að vel færi. Til þess hafa þeir ekki íhaft lærdóm. En
með góðum vilja ætti að mega fá úr því bætt. —
Hvað segir svo Frú Musica um þessar tillögur mín-
ar?
Með þökk fyrir birtinguna.
Vald. V- Snœvarr.
Allt er tónlist, fyrir hinn tónelskandi. Allt sem
skelfur og hreyfist, sólheitir sumardagar, stormfylltar
nætur, hið geislandi ljós, blik stjarnanna, söngur fugl-
anna, suð flugnanna, óveðrir, þytur trjánna, brak
dyranna, rennsli blóðsis gegum æðarnar, þögn nætur-
innar — í öllu þessu er tólistin, það er aðeins að heyra
það.
Romaiti Rolland.
MUSICA 23