Musica - 01.03.1950, Blaðsíða 13

BEáa Kápan
Leikfélag Reykjavíkur lýkur starfsemi sinni í
IÐNÓ með þessari fallegu óperettu, en ég spái
því, að Iðnó eigi enn eftir að vera athvarf ungra
listamanna sem ekki vilja eða fá að starfa við
Þjóðleikhúsið auk áhugamanna sem „troða upp“
sér sjálfum til ánægju, og oft öðrum til viðvör-
unar.
Að samkeppni verði milli Iðnó og Þjóðleikhúss-
ins er bæði æskilegt og jafnvel nauðsynlegt, Þjóð-
leikhúsið mun flytja verk eftir viðurkend skáld
innlend sem erlend, en í Iðnó munu verða flutt
verk eftir „hina“ og geta svo háttvirtir leikhús-
gestir svo valið sjálfir hvað þeir vilja sjá.
En öllum ber saman um að Leikfélagið hafi
kvatt gamla húsið með glæsileik og að Bláa Kápan
hafi sýnt okkur, að við höfum góða möguleika til
að uppfæra smærri söngleiki með örfáum erlend-
um listamönnum í vandamestu hlutverkunum.
Bjarni Bjarnason lék Jörgen Walter kaupmann.
Hann hefir fallega skýra tenórrödd, en sýngur of
Hún neitar bón hans, og hin afbrýðisama móðir
hennar, styður hana ákaft.
Heródes, sem brennur af girnd til Salóme, lofar
henni, að hún skuli fá alt er hún óskar sér, ef
hún aðeins vilji dansa fyrir hann.
Hún dansar þá hin fræga sjö-slæðna dans, og
heimtar í laun fyrir dansinn, höfuð Jóhannesar
skírara, á silfurbakka.
Heródes neitar Salóme, skelfingu lostinn, um
bón hennar, og byður henni í þess stað öll auðæfi
heimsins, en Salóme vill fá höfuð Jóhannesar, eða
ekkert, og — Heródías til mikillar ánægju, —
verður Heródes að standa við loforð sitt, og hann
skipar hermönnunum að færa sér höfuð spámanns-
ins á silfurbakka.
Hermaður kemur með höfuð spámannsins neðan
úr fangaklefanum, og ölvuð af girnd og fögnuði
kyssir Salóme hinar stirnuðu varir.
En Heródes fyllist þvílíkum viðbjóði, að hann
skipar hermönnunum að drepa Salóme, og þeir
merja hana undir skjöldum sínum.
þvingað, þannig að söngurinn og leikurinn falla
ekki nægilega saman.
Svanhvít Egilsdóttir er leikur Beate, á betur
heima í óperu en í óperettu, bestan leik sýndi hún
í öðrum þætti, er hún komst að svikum Biebitz og
svo í þriðja þætti.
Olafur Magnússon frá Mosfelli lék Rambow
greifa yfirlætislausa e. t. v. ekki nægilega greifa-
lega, Ólafur þyrfti að reyna að vera dálítið merki-
legri með sig.
Tvísöngur hans og Guðmundar í 2. þætti vakti
mikla hrifningu.
Katrín Olafsdóttir leikur Maríe systir Beate hóg-
værlega og látlaust.
Sigrún Magnúsdóttir leikur Anette, sprellugos-
ann og ólátabelginn, sem vill heldur skósmiðinn
sinn, heldur en einhvern ríkann aðalsmann.
Sigrún á heima í óperettunni, söngur hennar og
leikur kemur manni í gott skap og þarmeð er til-
gangi óperettunar náð.
Birgir Halldórsson leikur Gottelieb Knuse skó-
smið og seinna hirðskósmiðameistara af léttileik
og gáska og var samleikur hans og Sigrúnar með
afbrigðum.
Guðmundur Jónsson lék hinn fláráða von
Biebitz Biebitz ágætlega, þó var það til lýta í fyrsta
þætti hve hann líkti eftir málrómi leikstjóra, en
það vill oft henda byrjendur.
Guðmundur er dásamlegur söngvari og vakti
mikla hrifningu hvenær sem hann sýndi sig á
sviðinu.
Með minni hlutverk fóru Haraldur Björnsson,
Valdimar Helgason, Steindór Hjörleifsson, Sigurð-
ur Ólafsson, Lárus Ingólfsson, Nína Sveinsdóttir,
María Einarsdóttir, Guðbjörg Þorbjarnardóttir,
og fl.
Haraldur Björnsson var leikstjóri og tókst hon-
um með ágætum, enda þaulvanur uppsettningu á
óperettum.
Hljómsveitin var undir stjórn dr. Urbantschitsch
og var hún ágæt og aðstoðaði söngfólkið dyggilega.
T. A.
MUSICA 13