Musica - 01.04.1950, Page 14

SAMSÖNGUR ÚTVARPSKÓRSINS
1 Dómkjrl{junni t jebrúar 1950
með aðstoð hljómsveitar.
Við orgelið Páll ísólfsson
Stjórnandi Róbert Abraham
Einsön gvarar:
I>uríður Pálsdóttir,, sópran; Guðrún Tómasdóttir, sópr-
an; Guðrún I'orsteinsdóttir, alt; Kristín Einarsdóttir,
alt; Magnús Jónsson, tenór; Brynjólfur Ingólfsson, bari-
tón; Jón Kjartansson, bassi; Egill Bjarnason, bassi.
Einlei\arar:
P. Pampichler, trompet; Lanzky-Otto, waldhorn; Björn
Olafsson, fiðla; dr. Heinz Edelstein, celló; Egill Jóns-
son, klarinett.
Ejniss\rá:
I. Trúarjátning og Sanctus úr nressusöngbók Guð-
brands Þorlákssonar, biskups.
2. Lofsöngur ................................ Haydn
3. Ave Verum Corpus ........................ Mozart
4. Offeratorium úr Requiem .................. Verdi
5. Kantata nr. 80 ..................... J. S. Bach
Þessir hljómleikar útvarpskórsins, með aðstoð
hljómsveitar og fjölmargra einleikara, sýna okk-
ur ótvírætt hve fjölþætt, tónlistarlíf haégt væri að
bjóða upp á hér með velþjálfuðum tónlistarmönn-
um.
Þessir hljómleikar voru velheppnaðir, en tvennt
háði þó, óhæf húsakynni og ónóg samæfing hljóm-
sveitar og kórs.
Svo þröngt vaf, að kórinn varð að standa milli
strengjanna og blásaranna, og gátu blásararnir
því illa fylgst með slögum stjórnandans, og af þeim
orsökum varð stjórnandi eitt sinn (í byrjun kant-
ötunnar) að slá af.
Hinir tveir kaflar úr messusöngbók Guðbrands
biskups Þorlákssonar voru fallega og hreinlega
fluttir.
Trúarjátningin var flutt af kvennröddum, með
aðstoð P. Pampichler, trompet og Lanzky-Otto,
horn, en Sanctusinn var fluttur af karlaröddum,
einsöngvari var Jón Kjartansson.
Kvennaraddirnar voru vel samstilltar, en þó
skorti sópranana nokkuð á að nægileg fylling
væri í röddunum, aftur á móti voru alt-raddirnar
ágætar.
Karlaraddirnar voru vel samæfðar og samstæð-
ar. E'nsöngvarinn Jón Kjartansson hefir sterka og
mikla rödd, þó er hún en nokkuð hrjúf og á pört-
um örlítið loðin.
Lofsöngur Haydns og Ave Verum Corpus
Mozarts voru hvorttveggja lýtalaust flutt.
Offeratorium Verdis var flutt af fjórum ein-
söngsröddum með aðstoð hljómsveitar.
Offeratoriumið gerir skiljanlega miklar kröfur
bæði til raddanna og til tónhæfni söngvaranna og
var undravert hve vel tókst um flutning verksins.
Þuríður Pálsdóttir hefir mjög fallega rödd, og er
auk þess örugg og tónskynjun hennar mjög næm.
Guðrún Þorsteinsdóttir, leysti sitt hlutverk af
hendi óaðfinnanlega, eins Jón Kjartansson, bassi.
Magnús Jónsson, tenór, hefir enn nokkuð hrjúfa
rödd, en tónskynjun hans er næm og allt bendir
til að hér sé um söngvaraefni að ræða.
Síðast á efnisskránni var kantata nr. 80 eftir
J. S. Bach.
Bach lauk við að semja þessa kantötu um 1716
en hún var fyrst uppfærð árið 1730.
Þarna komu fram fimm einsöngvarar, Guðrún
Tómasdóttir, sópran, rödd hennar vantar fyllingu,
og eins var hún miður sín af taugaóstyrk, en
raddhæð hennar spáir góðu um framtíð hennar
sem söngkonu, Kristín Einarsdóttir, alt, hefir frek-
ar litla rödd, og var of taugaóstyrk, en Kristín er
annars þjálfuð söngkona, og hefir m. a. sungið í
Dómkirkjukórnum í fjölda ára, um Magnús Jóns-
son hefir áður verið getið, en Brynjólfur Ingólfs-
son, baritón og Egill Bjarnason, bassi, skiluðu
báðir hlutverkum sínum óaðfinnanlega.
Sama má segja um einleikarana, þá Björn Ólafs-
son, dr. Edelstein og Egil Jónsson.
Vöntun á samæfingu hljómsveitar og kórs var
sérstaklega áberandi í kantötunni, sem var það
erfiðasta sem uppfært var, og hefðu ekki þurft
nema nokkrar samæfingar kórs og hljómsveitar,
til að gera flutning þessa verks óaðfinnanlegann.
Páll Isólfsson aðstoðaði við orgelið af sinni
venjulegu snilld.
Róbert Abraham var hinn öruggi stjórnandi,
sem áreiðanlega hefir lagt mikið að sér til að gera
þennan hljómleik sem beztan, og tókst honum
það einnig.
Róbert Abraham hefir unnið mikið að framgangi
íslenzkrar tónlistar, bæði með stjórn sinni á kór-
um og hljómsveitum, og svo með kynningu sinni
á gamalli íslenzkri tónlist og raddsetningu á þjóð-
vísum.
Þrátt fyrir smá annmarka á meðferð, er stafaði
aðallega af æfingaskorti, eru þessir hljómleikar,
eins og áður segir stórt skref fram á leið. T. A.
14 MUSICA