Sindri - 01.10.1922, Blaðsíða 20

122
STEINSTEVPA
SINDRE
smíðað, hversu stoðum skal komið fyrir. Annars er smíði
mótsins (hellumót með stokk upp öðru megin fyrir garða-
stokkinn) og verkið við steypuna svo einfalt, að það ætti að
skiljast af því sem fyr er sagt um mót og járnbenta steypu.
Ekki er það óhjákvæmilegt að hafa blönduna deigari en svo,
að taka megi mótið utan af og eru þá hellurnar fljótsteyptar
á sðndugu gólfi.
26. FJÓSFLÓR.
Fjósflór má steypa sem hverja aðra opna rennu eða skolp-
ræsi (sjá bls. 91) nema hvað brúnirnar eða barmarnir verða
miklu þykkri. Fyrst er undirstaða flórsins lögð úr að minsta
kosti þverhandarþykku grjót- eða malarlagi, sem er vel þjappað
saman, úthliðar afmarkaðar með borðaflekum og hælar reknir
niður utan þeirra til styrktar. Síðan er botnlagið í sjálfum
flórnum steypt og þess gætt, að vatnshalli sje á honum út í
þvaggryfju, áburðarhús eða þangað sem ætlast er til að þvagið'
renni. Þá er sjálf flórrennan (um 35 sm. breið) afmörkuð með
15—20 sm. breiðum borðum, og mega rendur þeirra hvíla á
botnsteypunni. Ef hliðarbryggjurnar, aftast í básum og meðfram.
flórnum stjettarmegin, eru gerðar ríflega breiðar, má leggja þar
hreina steina í steypuna til drýginda, en annars er svo mótið
fylt með blöndu á venjulegan hátt. Þegar steypan er storknuð,.
er flórrennan sljettuð vandlega að innan með sand-sements-
blöndu (1 : 2) og ef til vill borið sementsvatn á hana á eftir
til þjettingar.
I Ameríku er það altítt að steypa eigi aðeins flórinn heldur
alt fjósgólfið, eins og sýnt er á 31. mynd (neðri myndin). Lengst
til vinstri er fóðurgangur. ] er jatan, B bás, F flór og S stjett..
26. VERMIREITIR.
Viður vill óðar fúna í vermireitum, og er því gott að geta
gert þá úr steinsteypu. Á þessu eru þó þau vandkvæði, að til
þess að reiturinn standi óhaggaður þurfa veggir hans helst að’
ganga niður fyrir frost, og það hlyti að gera þá afardýra. Að>