Sindri - 01.10.1922, Blaðsíða 22
124
STEINSTEYPA
SINDRI
loksins er fylt ofan á botn innra mótsins til þess ytra mótið
er fult. Þegar steypan er vel klöppuð og sljett að ofan er
sandi stráð á hana, fjöl lögð ofan á og haldið þjett við. Mót-
inu er síðan hvolft við svo pottbotninn viti niður, innra móti
lyft gætilega upp og ytra mótið síðan losað frá. Á þennan
hátt má búa til hvern pott á fætur öðrum. Stóra potta má
járnbenda.
III. kafli.
Ýmsar leiðbeiningar í steypu og húsagerð.
A. VMSAR LEIÐBEININGAR.
1. HOLSTEINAR.
Menn hafa Iengi leitast við að gera steypuveggi hlýja, ódýra
og vatnshelda með því að gera fleiri eða færri hol í vegginn
með þunnum steypuskilrúmum á milli. Á þennan hátt gat vegg-
urinn orðið fullstyrkur og breiður, þó efnið í honum væri lítið.
Menn hjeldu, að loftið væri til mikilla hlýinda, og leiðin varð
að minsta kosti krókóttari fyrir vatnið að brjótast gegnum
vegginn. Það er tiltölulega auðvelt að gera slík holrúm með
með góðum mótum bæði í steina og heila veggi. Oft voru
holin gerð tvö eða fleiri hvert fyrir innan annað. 33. mynd
sýnir lagið á algengustu holsteinum. F, G og I eru hvað bestir,
og má gera úr þeim samanhangandi hol í endilöngum vegg.
Myndast þá grannir stoðaveggir beggjamegin holsins, sem eru
tengdir saman, annaðhvort á þann hátt að steinar í útvegg og
innvegg ná að nokkru saman (t. d. með F og G laginu) eða
galvaniseraðir járnvírsspottar eru lagðir í samskeytin (sjá H).
D sýnir Leanstein, E lagið er ef til vill íslenskt.
Hagnaðurinn við slíka holsteinagerð er þó minni en ætla
mætti. Möl verður lítið sem ekkert notuð í þessi næfurþunnu
skilrúm steinanna og sement sparast því svo sem ekkert. Vfir-
leitt er seinlegra og vandasamara að steypa slíka steina og