Útvarpstíðindi - 04.06.1945, Blaðsíða 2

ÚTVARPSTIÐINDI
98
S. D. sendir eftirfarandi vísur í Sind-
ur:
KNJÓSKDÆLSK VfSA.
Óimast kári og ýfir fönn,
ymur í skörðum fjalla.
Pað eru fárleg ferðabönn
fyrir Skottu og Lalla.
VÆNGJUÐ ÁSTARÞRÁ.
Engilvængjuð ástarþrá
ofan fallast lætur
manns og konu miili á
mótum dags og nætur.
„JÓNAS SEXTUGUR“
Vísa sú, sem birtist , Sindri í síðasta
hefti til Jónasar Jónssonar alþingis-
manns, og eignuð var konu í Reykjavík
er eftir Jóhannes Bjarnason lireppstjóra
og kennara í Flatey á Skjálfanda og leið-
réttist það hér með. Vísan er svona-
Sit heill sextugur
samvinnufóstri.
Skinnfaxa léstu skunda
skeiðvöll liugsjóna.
Fromherji Framsóknar.
Faðir Tímans.
Ófeig lætur herja
í Austurveg.
HF.STAVISA í FLUGVÉL.
Eftirfarandi vísu hafði Bjarni Ásgeirs-
son alþingismaður yfir í þættinum um
daginn og veginn nýlega og telur hann
hana vera fyrstu hestavísuna, sem 6rt er
í flugvél hér á landi. Vísan er eftir Ein-
ar Sæmundsson, og orti hann hana er
hann flaug norður yfir Vatnafjallaveg,
en þar var áður fjölfarinn reiðvegur:
Fyrrum þessa löngu leið
lötraði ég með snilli.
Núna læt ég skotra á skeið
skýja og sólar milli.
ÚTVF& [FSiPS'U'LÍ'íS) 0 M ED D
koma út hálfsmánaöarlega. Árgangur-
inn kostar kr. 25.00 og greiðist fyrir-
fram. Afgreiðsla Hverfisg. 4. Sími
5046. Útgefandi h. f. Hlustandinn.
Prentað í Alþýðuprentsmiðjunni h.f
Ritstjórar og ábyrgðarmenn: Vilhj.
S. Vilhjálmsson, Þorsteinn Jósepsson.
VORVÍSUR.
Eftirfarandi vorvísur eru eftir Ágúst
L. Pétursson frá Klettalcoti á Skógar-
strönd, en hann er kunnur hagyrðing-
ur þar um slóðir og hefur gert margar
snjallar lausavísur um dagana:
Prýðir vorið' loft og láð,
laða blóm á hverjum stað.
Hlíðarskrautið hreint og fáð.
• Hvað er fegri sjón en það?
Gyllir sólin víðan völl,
vellar spói út við fell,
hyllir uppi yztu fjöll,
ellirotin þýðna svell.
Og enn kveður Ágúst um vorið og
fuglana, en nú með breyttum bragar-
hætti:
Vorið kæra völdin fær,
völlur grær í næði.
Sólin skær og blíður blær
blessun ljær og gæði.
Út um flóa, fjörð og mel
fugla þróast hlátur.
Syngja lóur víða vel,
vellar spói kátur.
Ástarþáttinn þröstur kær
þylur dátt í runni.
Allt er kátt, sem andað fær
úti í náttúrunni.