Útvarpstíðindi - 15.03.1948, Blaðsíða 15

ÚTVARPSTÍÐINDI
111
ust: „Sómafólk," sem var vel byggt og
vel flutt, „Spékoppur í vinstri kinn,“ tals-
vert fyndið og prýðilega flutt. „Eigna-
könnun," sem var bráðsnjallt. Fleiri lík
leikrit þyrítu að koma fram, þau koma
mönnum í gott skap. 0g skyldi nú nokkum
tíma vera of mikið af þeirri vörunni? Og
svo var það jólaleikritið „Galdra-Loftur,“
sem jnun vera eitt með mestu vérkum ís-
lenzkra leikbókmennta. Ymsum fannst þetta
óviðeigandi sem jólaleikrit og víst var um
það, að ekki var það beint til að auka
á jólafögnuðinn í heiftúð sinni og myrkra-
magni, en það var stórt og voldugt, eng-
inn gat sagt, að það snerti ekki og vel mun
því hafa verið skilað af leikendunum. Að
öllu samanlögðu var það merkt útvarps-
efni, sem ber að meta. Ljóffaþœttirnir hjá
Andrési Bjömssyni hafa verið hver öðmm
betri, sömuleiðis þættir Vilhjálms Þ. Gísla-
sonar „Bœkur og mcnn.“ ,lLög og létt
kjal“ mun oft vera heppilegt, en einnig
stundum misheppnað eins og gengur með
mannanna verk. „Spurningar og svör um
iffjenzht' mál“ er fróðlegur og góður ]iáttur
að vanda og fæ ég ekki annað fundið en
að hann haldist óflekkaður i höndum
Kjarna Vilhjálmssonar, ])ótt sumir hlust-
endur vilji setja hann í skugga þeirra, er
báru þennan þátt áður uppi. Að hinum
nýju þáttum „Spumingar og svör um nátt-
úrufræði,“ „Lög og réttur," „Heyrt og
séð“ og „Tónlistarþáttur“ er mikill fengur,
°g hafa margir þeima verið ágætir enda
í höndum vnlinna manna. í þættinum
»Heyrt og séð“ finnst mér Gísli Ástþórs-
s°n og Rögnvaldur Sæmundsson beztir,
síðan Jónas Ámason leið. Útvarpsráð á
þakkir skilið fyrir alla þessa þætti og þá
nýbreytni aðra sem til góðs horfir. Um
kvennatímana má segja, að þeir hafa verið
þuunir í roði, og sé ég ekki betur en að
kvenþjóðin verði að kosta kapps um að
bæta þá, ef hún vill halda sæmd sinni.
Aðeins eitt erindi þessa flokks er mér
minnisstætt, en það var líka mjög ánægju-
legt, fór þar saman efni, form og flutn-
ingur. Þetta var erindi frú Unnar Ölafs-
dóttur „Glerhallavík.“ Frú Unnur mun
yfirburðakona um listfengi og smekkvisi og
þetta erindi hennar bar því vitni að tæki
liún sér rúm á sviði orðsins listar myndi
hún skipa það með sæmd. Þessari konu
er alþjóð skylt að unna. Hún ætti áreiðan-
lega skilið sæmdir af hálfu þess opinbera
eigi síður eu margur sá, er þær hefir hlotið,
án þess að nokkur þeirra sé lastaður, þótt
þetta sé sagt. — Fyrir jólin vora tvö kvöld
lesnir kaflar úr nýjum bókum. Var mjög
ánægjulegt á það að hlýða. Einkum varð
ég hrifinn af upplestri V. Þ. G. úr bók-
inni „Bessastaðir.“ upplestri Magnúsar
Jónssonar úr hinu mikla verki um Hallgrím
Pétursson og upplestri H. Hjörvars úr
„Sonur gullsmiðsins á Bessastöðum," sem
vora hver öðrum prýðilegri. Þá vildi ég
minnast ofurlítið á barnatímana. Þeir eru
oft góðir og vil ég hér sérstaklega nefna
framhaldssögu Stefáns Jónssonar kennara,
sem er liin prýðilegasta, og oft velur Þor-
steinn Ö. Stephensen ágætar sögur og
stjórnar bamatímunum mjög vel. En mér
fannst barnatímarnir um jólin vera lé-
legir, þegar frá er dreginn söngur barn-
nnna á jólunUm og frásögn séra Jóhanns
Iínnnessonar á jóladagskvöld.
Avallt glæsilegt úrval af öllum
tegundum skófatnaZar.
LÁRUS G. LÚÐVl
Skóverzlun